Internauci(strona 10/1)

Warszawa da się lubić, ale jak tu polubić warszawiaków? Pod artykułem na temat antagonizmów pomiędzy Polakami mieszkającymi w różnych regionach czy miastach Polski pojawiło się wiele negatywnych komentarzy na temat warszawiaków. Nie wszyscy zgadzają się z obrazem warszawiaka-chama, co tylko podgrzewa temperaturę dyskusji na forum.

Jestem absolwentką studiów. Poszukuję pracy od dwóch lat. Jestem niepełnosprawna i z laurką "Niezdolna do podjęcia pracy" nigdzie nie mogę znaleźć zatrudnienia. Przez decyzję lekarza Medycyny Pracy nie mogę podjąć pracy. Dlaczego w Polsce pracuje 10% niepełnosprawnych a za granicą 50-60%?

Po publikacji artykułu na temat CB-radia wśród Internautów rozgorzała dyskusja na temat tego czy bardziej ono pomaga czy szkodzi. Czy wpływa na poprawę bezpieczeństwa na drodze? A może wręcz przeciwnie – służy tylko do omijania policyjnych patroli? Zdania są podzielone.

Nasi Internauci gorąco komentują informacje dotyczące napaści na gwiazdę PiS-owskich spotów, aktorkę Annę Cugier-Kotkę. Nie wiadomo już w co i komu wierzyć, bo aktorka dla każdego z mediów podaje inną wersję wydarzeń. „To temat do kabaretu” piszą jedni Internauci, podczas gdy inni proszą by „zostawić aktorkę w spokoju, bo jest ofiarą bestialskiej napaści”.

„Kościół jest jak rak – niszczy i zabija”, „nie chcę być katolikiem” piszą niektórzy z Internautów pod artykułem na temat przemian w religii w Polsce po 1989 roku. Nie wszyscy są takiego zdania – inni uważają, że „Kościół to my” i że „Polska krzyżem stoi”.

Po publikacji galerii zdjęć na temat życia w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej Internauci zaczęli gorąco dyskutować porównując sytuację w Polsce przed i po 1989 roku. Opinie są podzielone – jedni wspominają PRL z łezką w oku, a inni piszą o nim jako o czasie największego upodlenia człowieka.

Ostatnia publikacja z "Der Spiegel" wywołała burzliwą dyskusję wśród Polaków. Podczas gdy Niemcy coraz częściej postrzegają II wojnę światową przez pryzmat swoich bohaterów i ofiar, starając się relatywizować i wskazywać na udział nie-niemieckich „wspólników”, Polacy, pomimo debaty elit wokół książek Grossa, pozostają bierni jako społeczeństwo. I nie chodzi tu o nasze „narodowe stanowisko”, ale lokalne rachunki sumienia.