husaria

Polacy zdobyli Moskwę i utrzymali miasto przez ponad dwa lata. Pod koniec kolejnego długiego oblężenia umierający z głodu żołnierze zamknięci w murach miasta byli na tyle zdesperowani, że odkopywali trupy i zjadali się nawzajem. Skrajne warunki zmusiły wojska Rzeczpospolitej do kapitulacji. Wbrew obietnicom, większość poddających się żołnierzy została wymordowana. - Odbicie Moskwy z rąk polskich nie oznaczało końca wojny. Trwała ona jeszcze 6 długich lat. Obowiązujący od 3 stycznia 1619 roku rozejm pozostawiał w Rzeczypospolitej podbite ziemie: smoleńską, czernihowską i siewierską. Oznaczało to wzrost terytorialny polsko-litewskiego państwa o około 75 tys. km2. To mniej więcej jedna czwarta dzisiejszej Polski - pisze dr Radosław Sikora w artykule dla WP.

W okolicach Kircholmu mieszczanie ryscy pochowali 8983 ciała. Straty Szwedów były jednak wyższe, gdyż niektórzy z nich utonęli w Dźwinie i zmarli od ran po bitwie. Na jednego poległego w armii Chodkiewicza przypadało około 100 zabitych w armii szwedzkiego księcia Karola. Gratulacje polskiemu królowi złożyli m.in. sułtan Ahmed I i szach perski Abbas I - pisze dr Radosław Sikora w artykule dla WP.

W dwa najbliższe weekendy w podpoznańskiej Murowanej Goślinie będzie można zobaczyć widowisko historyczne z udziałem 230 aktorów i statystów przypominające bitwę z czasów potopu szwedzkiego.

Polacy zajmując Moskwę, stanęli przed dziejową szansą stworzenia światowego mocarstwa - Rzeczypospolitej Trojga Narodów. Historycy spierają się od lat, czy było to możliwe. Część uważa, że Stanisław Żółkiewski był niepoprawnym romantykiem. A jego plan oparty na mrzonkach. Według tych badaczy, gdyby Władysław przybył do Moskwy, szybko podzieliłby los Dymitra. Poderżnięto by mu gardło, a resztę Polaków przepędzono. Inni historycy przekonują jednak, że koncepcja ta miała wszelkie szanse powodzenia. Wskazują przede wszystkim na szerokie poparcie bojarów, którzy mieli dosyć rosyjskiej satrapii i marzyli o uzyskaniu statusu, jakim cieszyła się polska i litewska szlachta.

Żołnierze Stefana Czarnieckiego w drodze do Danii pozostawili za sobą krwawy szlak. Spalili setki miejscowości, kradli i gwałcili nawet w samej Danii, która była w sojuszu z Rzeczpospolitą. To tej wyprawy dotyczą słowa hymnu Polski o Czarnieckim "rzucającym się przez morze". Krwawa wyprawa przyniosła jednak zamierzony skutek - udało się wypędzić Szwedów z Polski.

Wielokrotna przewaga liczebna nie wystarczyła Turkom do zdobycia Wiednia i pokonania połączonych armii polskiej i austriackiej. Wspaniałe zwycięstwo pod Wiedniem zapewniła nie ilość, ale jakość wojsk. Polska dysponowała w tym czasie jedną z najlepszych formacji wojskowych Europy. - Husaria, idąc na czele wojsk koalicyjnych, odegrała kluczową rolę w ostatniej, decydującej, zakończonej ucieczką nieprzyjaciela, fazie bitwy. Nie można jednak sprowadzać całej batalii tylko do tej szarży. Doszło do niej dopiero po godzinie 17. Sama bitwa trwała wtedy już od dobrych kilku godzin - pisze dr Radosław Sikora w artykule dla WP.PL.

Miłośnicy husarii 19 lipca będą mogli zobaczyć na zamku w Pułtusku turnieje oraz grupy rekonstruujące tę formację i inne wojska polskie z XVII wieku. Dzień Tradycji Rzeczypospolitej ma przypomnieć o Bitwie pod Wiedniem i chorągwi husarskiej ufundowanej przez związanego z Pułtuskiem biskupa płockiego Stanisława Dąmbskiego.

400 polskich husarzy i pancernych stoczyło trwającą 5-6 godzin bitwę pod Hodowem. Ich przeciwnikami była licząca 40 tys. ludzi armia Tatarów. Starcie zakończyło się zwycięstwem Polaków - ze względu na duże straty Tatarzy wycofali się i przerwali najazd na Rzeczpospolitą.

23 czerwca 1676 roku powołano do życia chorągiew husarską Marcina Kazanowskiego, która w ciągu pięciu kolejnych lat wsławiła się kilkoma wybitnymi osiągnięciami. Ich szczytowym osiągnięciem była bitwa stoczona 27 czerwca 1581 roku na przedpolach Mohylewa. Wówczas niespełna 200 husarzy tej chorągwi, przez 7 godzin broniło miasta przed 30-tysięcznym wojskiem rosyjskim. Po kilku godzinach Polakom na pomoc przybyło około 300 kawalerzystów lekkiej jazdy. I wówczas, rzecz trudna do wyobrażenia, udało się przepędzić wroga spod miasta! Spośród 200 husarzy Kazanowskiego, pod Mohylewem nie zginął nikt.

Husaria - chluba i duma Polski, która przez dwa stulecia wiodła wojska Rzeczypospolitej od zwycięstwa do zwycięstwa. Dzięki niej rozbijaliśmy kilkunastokrotnie liczniejszych wrogów, a broniliśmy się przed nieprzyjacielem przeważającym nawet 100-150-krotnie!

Film polskiej grupy rekonstrukcyjnej z inscenizowaną szarżą husarii bije rekordy popularności w internecie. W serwisie Youtube.pl zobaczyło go niemal 600 tys. osób! "Gniew husarii" przedstawia szarże polskiej formacji na szwedzką piechotę. - W filmie wystąpiła chorągiew husarska województwa pomorskiego pod porucznikiem Jarosławem Struczyńskim, kasztelanem gniewskim, wspierana przez chorągiew husarską województwa kujawsko-pomorskiego szarżujące na Żółty Regiment Piechoty - opisują film jego twórcy.