Sztuka rytmistów w Muzeum Narodowym w Warszawie
Sztukę rytmistów, czyli członków Stowarzyszenia Artystów Polskich Rytm, z lat 1922-1932 będzie można od wtorku oglądać w Muzeum Narodowym w Warszawie. Jest to pierwsza powojenna prezentacja tej sztuki.
Na wystawie pokazano malarstwo Wacława Borowskiego, Ludomira Sleńdzińskiego, Felicjana Szczęsnego Kowarskiego, Eugeniusza Zaka, Romana Kramsztyka i Rafała Malczewskiego. Wyeksponowano również rzeźbę m.in. Henryka Kuny, Edwarda Wittiga i Jana Szczepkowskiego, grafikę, plakaty i przykłady wzornictwa - polichromowane talerze.
Wystawa jest podzielona na kilka części. W pierwszej można zobaczyć fotografie portretujące poszczególnych rytmistów oraz wielkie karykatury Jerzego Szwajcera przedstawiające całą grupę. W kolejnych częściach pokazano dzieła połączone wspólnym tematem, jakim był np. cyrk. Są tutaj również plastyczne przedstawienia architektury fantastycznej, pejzaży śródziemnomorskich i idylli oraz dzieła o tematyce religijnej.
Jak mówiła na poniedziałkowej konferencji prasowej kurator ekspozycji Katarzyna Nowakowska-Sito, rytmiści tworzyli sztukę nowocześnie umiarkowaną. Stowarzyszenie powstało w poczuciu inflacji nowoczesności. Jego członkowie próbowali w swojej sztuce łagodzić skrajności awangardy i poszukiwali dialogu tradycji z nowoczesnością. Cechami ich twórczości była geometryzująca stylizacja oraz komponowanie dzieła w oparciu o rytmy form lub ich kontrasty.(an)
