Częstochowa. "Przystanek Historia" otwarty, pasjonaci historii mają swoje miejsce
Przystanek Historia - Centrum Edukacyjne Instytutu Pamięci Narodowej otwarto w w Częstochowie. Jego patronem został gen. Janusz Gąsiorowski (1889-1949) - działacz niepodległościowy, legionista i dowódca częstochowskiej 7 Dywizji Piechoty.
Uroczystość otwarcia ośrodka, który powstał w zabytkowej kamienicy przy Alei Najświętszej Maryi Panny, w samym centrum miasta, odbyła się z udziałem prezesa IPN Jarosława Szarka i szefa katowickiego oddziału Instytutu Andrzeja Sznajdera.
- Przystanek Historia to jedna z inicjatyw IPN, gdzie nie tylko opowiadamy o naszej historii XX wieku, ale jest to również miejsce spotkań między pokoleniami – powiedział podczas uroczystości prezes Szarek. 0 To ważny punkt opowieści o naszych dziejach na terenie Częstochowy, miasta u stóp Jasnej Góry – miejsca, gdzie zawsze byliśmy wolni, skąd padło tyle tak ważnych słów dla nas, Polaków – dodał.
Częstochowa. IPN otworzył "Przystanek Historia"
Centrum IPN w Częstochowie ma być miejscem przybliżających historię Polski podczas konferencji, spotkań autorskich i tematycznych oraz wydarzeń rocznicowych. Swoje pasje mają rozwijać w nim amatorzy historii, uczniowie, studenci, naukowcy czy świadkowie minionych wydarzeń.
Patronem częstochowskiego centrum edukacyjnego został Janusz Gąsiorowski (1889-1949) - generał brygady, działacz niepodległościowy, legionista, pionier polskiej bibliografii wojskowej. Od 1910 r. był instruktorem, wychowawcą oraz komendantem krakowskiego oddziału Armii Polskiej i Polskich Drużyn Strzeleckich, a także członkiem Komendy Naczelnej PDS. W grudniu 1916 r. wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej, wchodząc następnie w skład Komendy Naczelnej POW.
Od 1918 r. służył w Wojsku Polskim. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, m.in. dowodząc 3 Pułkiem Artylerii Polowej. W okresie 1921–1931 pełnił szereg najważniejszych funkcji sztabowych w strukturach WP. W latach 1931–1935 pełnił funkcję szefa Sztabu Głównego WP. W latach 1935–1939 był ostatnim dowódcą częstochowskiej 7 Dywizji Piechoty, którą dowodził w czasie ciężkich zmagań w rejonie Częstochowy we wrześniu 1939 r. Dostał się do niewoli niemieckiej.
Przebywał m.in. w oflagu w Murnau. Po wojnie pozostał na emigracji, angażując się w działalność naukową i patriotyczną.