Michałowski był archeologiem, egiptologiem i historykiem sztuki. W latach 1933 - 1972 wykładał na Uniwersytecie Warszawskim, był kierownikiem i twórcą Katedry Archeologii Śródziemnomorskiej.
Był doktorem honoris causa uniwersytetów w Cambridge i Strasburgu, członkiem PAN, założycielem Polskiej Stacji Archeologii Śródziemnomorskiej UW w Kairze. Zorganizował Dział Sztuki Starożytnej Muzeum Narodowego.
Jego niekwestionowany wkład do światowej egiptologii to m.in. odkrycie świątyni Totmesa III w Deir el-Bahari, odkrycie kompleksów miejskich w Tell Atrib, prace rekonstrukcyjne nad świątynią Hatszepsut, odkrycie wielkiej katedry koptyjskiej Faras z zespołem słynnych fresków oraz stworzenie nowej dziedziny nauki - nubiologii.
Profesor Michałowski był członkiem i kierownikiem ekspedycji do: Edfu, Mirmeki, Tell Atrib, Palmyry, Aleksandrii, Faras, Dongoli i Nea Pafos. W latach 70. pracował nad demontażem świątyń nubijskich w Dabod, nadzorował prace w Abu Simbel oraz rekonstrukcją świątyni Hatszepsut w Deir el-Bahari.
Był członkiem wielu międzynarodowych towarzystw naukowych i autorem licznych publikacji dotyczących prac wykopaliskowych.
Profesor Michałowski był członkiem prezydium PAN, członkiem prezydium Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej; dożywotnio piastował godność członka Accademia dei Lincei, Niemieckiego Instytutu Archeologicznego, Niemieckiej i Saskiej Akademii Nauk, British Academy, Instytutu Francuskiego w Egipcie, Greckiego Towarzystwa Archeologicznego, Francuskiego Towarzystwa Egiptologicznego, Amerykańskiego Instytutu Archeologicznego i Czeskiego Instytutu Egiptologicznego. (an)
