Koty wiedzą, kiedy zwracamy się bezpośrednio do nich

Kiedy zwracamy się bezpośrednio do kogoś, nasz głos przybiera odpowiedni ton w zależności od tego, do kogo mówimy i o czym mówimy. Również inaczej odbieramy czyjeś słowa, jeżeli są skierowane do nas, niż kiedy są skierowane do kogoś innego. Co ciekawe, taka zależność w odniesieniu do naszego głosu występuje również np. w odniesieniu do kotów.

Opis i rezultaty badań ukazały się na łamach pisma "Animal Cognition" (DOI: 10.1007/s10071-022-01674-w).

Wiadomo, że ton naszego głosu zmienia się, kiedy zwracamy się np. do małych dzieci, czy nawet zwierząt. Czy jednak same zwierzęta są w stanie w ogóle odebrać te drobne zmiany? W jaki sposób na nie reagują?

To interesujące zagadnienie postanowili zbadać naukowcy z Université Paris Nanterre. Przeprowadzili oni dość oryginalne badanie, w którym wzięło udział 16 kotów. Wszystkim odtworzono nagrane wcześniej głosy zarówno ich właścicieli, jak i obcych dla nich osób, przy czym w jednym wariancie wszystkie nagrane osoby mówiły tak, jakby zwracały się do kotów, zaś w kolejnym – tak jak w normalnej rozmowie z innym dorosłym człowiekiem.

Ważna była oczywiście również kolejność odtwarzania nagrań. Zdecydowano się tutaj na trzy kombinacje: w pierwszej chodziło tylko o zmianę głosu obcego człowieka na głos właściciela, natomiast w przypadku drugiej i trzeciej kombinacji następowała zmiana tonu głosu pomiędzy zwracaniem się jak do innego dorosłego, a mówieniem jak do kota, zarówno w przypadku obcych ludzi, jak i właściciela. Badacze rejestrowali przy tym zachowanie kotów, zwracając szczególną uwagę na różne jego elementy, takie jak skala reakcji na głos, relaksowanie się, poruszanie uszami, poruszanie ogonami, czy rozszerzanie się źrenic.

W przypadku pierwszej kombinacji aż 10 z 16 kotów obniżało swoją aktywność słysząc głos trzech obcych ludzi, nawet jeżeli osoby te wypowiadały ich imię. Z kolei odtworzenie nagrania głosu ich właścicieli ponownie je uaktywniało. Objawiało się to skierowaniem uszu w kierunku głośników i rozszerzeniem źrenic, koty te również w większym stopniu poruszały się w tym momencie po pomieszczeniu.

Kolejny test związany był z tonem głosu właściciela. W przypadku, kiedy słowa były wypowiadane tak, jakby ich adresatem była osoba dorosła, ponownie 10 kotów zmniejszało swoją aktywność. Co interesujące, w tej grupie znalazło się aż 8 kotów z poprzednio wspomnianej grupy. Ich aktywność ponownie się zwiększyła, kiedy słyszały słowa skierowane bezpośrednio do nich. Dość zaskakujący był natomiast wniosek wynikający z analizy podejścia kotów do tonu osób dla nich obcych. Otóż niezależnie od tego, czy osoby te zwracały się do nich, czy też mówiły tak, jak do dorosłych osób u uczestniczących w badaniu kotów nie odnotowano zauważalnych zmian w ich zachowaniu.

Koty te zatem w dużej mierze były w stanie odróżnić kiedy mówi do nich opiekun, a kiedy obcy, jakim tonem słowa wypowiadają ich właściciele, natomiast nie ma to miejsca w przypadku nieznanych im osób. Chociaż ilość kotów, jaka uczestniczyła w tym badaniu była zbyt mała, aby mogła posłużyć za próbę reprezentatywną, to jednak uzyskane wyniki pozwalają przypuszczać, że budowanie relacji z zajmującymi się nimi ludźmi jest w dość dużym stopniu dla nich istotne.

Źródło: DziennikNaukowy.pl