Ruszył proces ws. zabójstw dzieci w Hipolitowie
Oskarżona o zabójstwo pięciorga swoich nowo narodzonych dzieci 42-letnia mieszkanka wsi Hipolitowo (Podlaskie) zmieniła przed sądem wyjaśnienia. Mówiła m.in., że troje dzieci zmarło niedługo po porodzie, a jedno urodziło się martwe.
Prokuratura Okręgowa w Łomży oskarżyła ją o zabójstwa własnych dzieci, urodzonych w 2000, 2003, 2008, 2010 i 2012 roku, trzech chłopców i dwóch dziewczynek. Według prokuratury kobieta pozostawiała je po porodzie w takim miejscu i warunkach, w których nie miały szans na przeżycie. W ocenie śledczych nie podjęto żadnych starań, by umożliwić im przeżycie.
W śledztwie Beata Z. przyznała się do zarzutów stawianych przez śledczych ws. zabójstw dzieci. Z jej wyjaśnień wynikało, że dzieci rodziły się żywe i po narodzinach były zostawiane bez należytej opieki np. na strychu domu, a matka już się nimi nie zajmowała. Mówiła też wtedy, że to postawa konkubenta, który nie interesował się nią, gdy zachodziła w kolejne ciąże, decydowała o tym, iż nie chciała tych dzieci.
Z piątki dzieci, których zabójstw dotyczą zarzuty, śledczym udało się odnaleźć szczątki czworga. Szczątki dwojga odnaleźli na strychu domu kobiety; szczątki dwojga kolejnych - pod klepiskiem stodoły. Jesienią ub. r. dokładnie przeszukano staw przeciwpożarowy w Hipolitowie, bo były podejrzenia, że tam zostały ukryte zwłoki piątego noworodka. Nie odnaleziono ich jednak.
We wtorek przed Sądem Okręgowym w Łomży kobieta przez 1,5 godziny przedstawiała swoją wersję zdarzeń i odpowiadała na pytania stron. Zmienia zeznania.
Beata Z. powiedziała, że pierwsze dziecko utopił w stawie jej mąż (obecnie nieżyjący), ponieważ nie było jego. Troje kolejnych zmarło - jak twierdzi - kiedy ona po porodzie zasypiała. - Jak później się obudziłam, to nie żyło - mówiła. Piąte, według jej wtorkowych wyjaśnień, urodziło się martwe.
To różnica nie tylko co do okoliczności śmierci dzieci, ale i ich liczby. W zarzutach jest bowiem zabójstwo m.in. w 2008 r. W czasie śledztwa, w stawie w Hipolitowie poszukiwano bezskutecznie szczątków właśnie tego dziecka. Tymczasem we wtorek oskarżona, mówiąc o utopieniu dziecka w stawie, miała na myśli dziecko urodzone 10 lat wcześniej.
Twierdzi jednocześnie, że w 2008 r. w ogóle nie rodziła.
A według ustaleń śledztwa, w oparciu o wcześniejsze wyjaśnienia oskarżonej, poród dziecka w 1998 r. odebrała teściowa i mąż Beaty Z. Zabrali dziecko i nie wiadomo, co się z nim stało. Prokuratura ten wątek badała oddzielnie, ale śledztwo umorzyła, uznając, że tajemnicę znali tylko mąż i teściowa oskarżonej, a ci już nie żyją.
Pytana przez sąd i prokuratora, z czego taka zmiana wyjaśnień wynika, Beata Z. nie potrafiła wyjaśnić. Mówiła, że w śledztwie "była pod presją, była zastraszana, nie miała adwokata, nie wiedziała, co mówić". Mówiła, że policja "wywierała na nią nacisk". Powtórzyła też to, co mówiła na pierwszej rozprawie, że "nie udzieliła dzieciom pomocy fachowej". - Bo się na tym nie znam. I nie pochowałam ich godnie, bo nie miałam za co - mówiła przed sądem.
Sędzia przewodniczący Jan Leszczewski zwracał uwagę, że są różne wersje przebiegu zdarzeń. Pytał, która jest prawdziwa. - Ta, którą przedstawiłam dzisiaj - odpowiedziała Beata Z.
Pytana przez prokuratora, dlaczego ukrywała zwłoki dzieci, skoro twierdzi, że umarły w domu, mówiła, że się wstydziła i bała, że znajdzie je najstarsza córka. Dlaczego nie wezwała pogotowia? - Nie wiem - odpowiedziała.
Pytana przez obrońcę Beata Z. mówiła, że jest osobą zamkniętą, która o swoich problemach zwierzała się tylko jednej z sióstr. Opowiadała o trudnych warunkach materialnych. Przyznała, że piła alkohol, ale okazyjnie.
Oskarżający w sprawie prok. Janusz Sobieski, szef wydziału śledczego Prokuratury Okręgowej w Łomży mówił, że Beata Z. zmieniła swoje wcześniejsze wyjaśnienia. W jego ocenie, to ewidentnie linia obrony.
We wtorek sąd rozpoczął też przesłuchania pierwszej grupy świadków. Większość z nich to bliska rodzina oskarżonej, która na początku rozprawy skorzystała jednak z prawa do odmowy zeznań. Wśród nich dwoje najstarszych dzieci kobiety, siostry i matka.
Mecenas Edyta Tawrel, która jest obrońcą z urzędu Beaty Z., nie odpowiedziała wprost w rozmowie z dziennikarzami na pytanie, czy biorąc pod uwagę przyjętą linię obrony nie byłoby korzystnie, by bliscy oskarżonej jednak zeznawali. - Takie decyzje są zawsze zastrzeżone dla tych osób najbliższych, nikt nie ma na to wpływu - mówiła.
Niezaradna życiowo, niewydolna wychowawczo - mówiła o oskarżonej zawodowa kuratorka sądowa, która zajmowała się tą rodziną. Przyznała, że z czasem sytuacja zaczęła się poprawiać. - Nigdy nie wyglądało, że ukrywa ciążę - mówiła przed sądem. Pytana przez obrońcę Beaty Z., powiedziała, że uważa, iż zrobiła wszystko, co mogła, by pomóc rodzinie. - Nie wiedziałam, że Beata Z. bywała w ciąży, po których nie pojawiały się dzieci - mówiła.
Przyznała jednak, że była w domu rodziny Z. w połowie maja 2013 r. z kuratorką społeczną i wówczas pytały kobietę, czy jest w ciąży. Pod koniec czerwca Beata Z. nagle schudła, co sprawiło, że pracownica opieki społecznej z gminy Stawiski zaczęła podejrzewać, iż kobieta mogła być w ciąży, ale nie ma dziecka. Opieka społeczna zawiadomiła policję.
Kolejne trzy rozprawy zaplanowano na styczeń - wówczas przesłuchania świadków i biegłych.
