Ustawa o stanie klęski żywiołowej należy do tych, co do których chciałoby się, żeby nigdy nie zostały wykorzystane - powiedział w poniedziałek prezydent Kwaśniewski. Podkreślił, że regulacje przewidziane w ustawie _ dają poczucie bezpieczeństwa, pozwalając na podjęcie działań w momencie klęski_.
Według ustawy, stan klęski żywiołowej można wprowadzić, by zapobiec lub usunąć skutki katastrof naturalnych lub awarii technicznych. Za klęskę żywiołową uznaje się taką, której skutki zagrażają życiu lub zdrowiu wielu osób, mieniu w wielkich rozmiarach albo środowisku na znacznych obszarach.
Za katastrofę naturalną uznane są zdarzenia _ związane z działalnością natury: pioruny, trzęsienia ziemi, wichury, intensywne opady, susze, pożary, powodzie, itp. Natomiast _za katastrofę naturalną nie uważa się zjawisk mających charakter stały lub sezonowy, którym można przeciwdziałać w sposób ciągły albo wyprzedzający.
Awarię techniczną ustawa definiuje jako _ gwałtowne, nieprzewidziane_ zniszczenie budowli lub urządzenia, powodujące jego bezużyteczność.
Katastrofą naturalną lub awarią techniczną mogą być również zdarzenia wywołane działaniem terrorystycznym.
Rząd może wprowadzić stan klęski żywiołowej w części kraju lub na całym jego obszarze. Stan taki nie może trwać dłużej niż 30 dni, chyba że na jego przedłużenie zgodzi się Sejm.
W zależności od wielkości obszaru, na którym wprowadzono stan klęski żywiołowej, działania ratownicze koordynują: wójt, starosta, wojewoda, szef MSWiA lub inny minister wskazany przez premiera.
Ustawa zakłada, że na obszarze, gdzie wprowadzono stan klęski, władze mogą m.in.: nakazać opuszczenie mieszkań, zakazać lub nakazać przebywanie ludzi w określonych miejscach, zarządzić przymusowe szczepienia i kwarantannę. (miz)
