Piękna kariera z automatu

Dziennik przypomina, że miesiąc temu Skórka trafił na pierwsze strony gazet za sprawą afery wokół ustawy o grach losowych. Ujawniono wówczas, że posłowie SLD, w tym Jaskiernia, zabiegali o przepisy korzystne dla automatów do gier - tak zwanych automatów o niskich wygranych.

"Odkąd SLD jest przy władzy, politycy Sojuszu poprawili przepisy o automatach. Zadbali o niezbyt dotkliwe podatki dla tej branży" - przypomina "Gazeta Wyborcza".

Właścicielem tysięcy takich automatów był Maciej Skórka, od wielu lat znajomy, a od jesieni 2001 roku asystent Jerzego Jaskierni. W latach 2001 i 2002 Skórka miał stałą przepustkę do Sejmu, wystawioną na wniosek SLD.

Początki działalności Macieja Skórki sięgają początku lat 90. Handlował butami, ale wkrótce - dzięki grze w squasha - trafił do branży hazardowej. Hiszpański biznesmen Antonio Grau Manchon - jeden z twórców polskiego rynku automatów o niskich wygranych i wielbiciel squasha, zatrudnił Skórkę w firmie, która otworzyła pierwszy w Polsce salon bingo.

Kilka lat później nazwisko Skórki zaczęło pojawiać się we władzach dwóch spółek, które wykorzystując lukę prawną, wstawiały automaty do knajp w całym kraju - łącznie co najmniej 3 tysiące. "To wtedy Skórka zaczął zarabiać gigantyczne pieniądze" - opowiada jego znajomy.

Jak ustaliła "Gazeta Wyborcza", Skórka był właścicielem firmy Nowapol, jednej z tych, które według zeznań "Masy" - opisującego związki gangu pruszkowskiego z biznesem automatowym - miały płacić gangsterom po 50 tysięcy dolarów miesięcznie za ochronę i jednocześnie finansować Sojusz.

Według jednego z rozmówców "Gazety", politycy SLD mieli być wśród gości hucznych urodzin Macieja Skórki, urządzonych w 1998 roku w Hotelu Sobieski w Warszawie, jednak żaden z tych, których gazeta o to zapytała, w tym Jerzy Jaskiernia, nie potwierdził udziału w imprezie. (IAR)