Pełny tekst expose premiera cz. IV

Ustawa wiąże się z odpowiedzią na pytania o zakres świadczeń gwarantowanych ze środków publicznych, o zakres partycypacji obywateli w kosztach usług medycznych oraz o model funkcjonowania Narodowego Funduszu Zdrowia. Chcemy lepiej zabezpieczyć interesy pacjentów. Każdy ubezpieczony powinien wiedzieć, na jakie świadczenia może liczyć. Trzeba też uczynić bardziej czytelnym - dla opinii publicznej, dla milionów osób płacących składkę na ubezpieczenia zdrowotne - sposób gospodarowania środkami finansowymi znajdującymi się w systemie ochrony zdrowia.

Ustawa o pomocy publicznej otwiera drogę do oddłużenia zakładów opieki zdrowotnej, które musi się wiązać ze sprecyzowaniem warunków ich restrukturyzacji. W ramach tej ustawy przewidujemy rozwiązanie problemu narosłych zobowiązań wobec pracowników służby zdrowia - w tym zobowiązań wynikających ze słynnej ustawy 203 - poprzez m.in. tzw. kredytowanie pomostowe, które umożliwi uregulowanie tych zobowiązań szybciej niż całości spraw.

Uporządkowania wymaga również polityka lekowa, zwłaszcza w zakresie refundacji leków i ich dostępności dla pacjenta.

Panie Marszałku, Wysoka Izbo

Zarządzanie majątkiem Skarbu Państwa i polityka prywatyzacyjna to sfera wymagająca bodaj najbardziej radykalnego uporządkowania. Tu - jak nigdzie indziej - zasady powinny być wyjątkowo przejrzyste, czytelne i zrozumiałe. Oto niektóre z nich.

Prywatyzacja i zarządzanie majątkiem Skarbu Państwa jest częścią polityki gospodarczej, a nie zbiorem interesów i transakcji handlowych.

Obowiązkiem ministra Skarbu Państwa jest prowadzenie takiej polityki informacyjnej, która pozwoli zrozumieć, dlaczego daną koncepcję się lansuje, zaś inne odrzuca.

Prywatyzacja musi być kontynuowana, ale jej podstawowym celem jest modernizacja gospodarki, aktywna polityka przemysłowa, a nie łatanie dziury budżetowej.

Podstawowym kryterium w doborze inwestorów powinien być program inwestycyjny określający długofalowe funkcjonowanie danego przedsiębiorstwa lub branży.

Preferowaną formą prywatyzacji będzie oferta publiczna. Chodzi o to, aby wzmocnić warszawską giełdę papierów wartościowych, a tym samym dać możliwości atrakcyjnych inwestycji dla otwartych funduszy emerytalnych, od czego zależy wysokość świadczeń milionów Polaków w przyszłości.

Podejmiemy prace nad ustawą o Skarbie Państwa, a w jej ramach o skutecznych instrumentach jego ochrony, między innymi poprzez powołanie Prokuratorii Generalnej jako instytucji zastępstwa procesowego, instytucji nie będącej jednak kolejnym organem kontroli procesów prywatyzacyjnych.

I wreszcie zadaniem rządu jest ukształtowanie jednolitych zasad nadzoru właścicielskiego nad podmiotami z udziałem Skarbu Państwa, które zapewnią kompetentne, efektywne zarządzanie, wyeliminują klientelizm polityczny i prywatę.

Panie Prezydencie, Panie i Panowie Posłowie,

Przed nami ważne zadania w polityce zagranicznej. Chcemy, by doszło do porozumienia wokół traktatu konstytucyjnego Unii Europejskiej. Musi ono uwzględniać interesy wszystkich państw, przez co Traktat uzyska silną legitymizację narodową, a to pozwoli zakończyć kontrowersje w naszych stosunkach z niektórymi partnerami europejskimi.

Będziemy też konstruktywnie wpływać na kształt Wspólnej Polityki Zagranicznej i Polityki Bezpieczeństwa. Polsce zależy na tym, żeby Unia utrwalała swoją tożsamość jako silny podmiot polityki globalnej, by mówiła jednym głosem w międzynarodowych debatach.

Wywiązujemy się z naszych zobowiązań w Iraku, wspieramy wysiłki na rzecz umocnienia roli ONZ w tym kraju i zaangażowania NATO oraz na rzecz szybkiego przekazania władzy Irakijczykom.

Konsekwentne realizowanie kalendarza politycznego, w tym przeprowadzenie najpóźniej do końca stycznia 2005 r. wyborów do Zgromadzenia Narodowego Iraku, wybory do samorządu lokalnego, a także stały postęp w budowaniu irackich sił bezpieczeństwa i przejmowanie przez nie odpowiedzialności - wszystko to będzie tworzyć warunki dla znacznego zmniejszenia naszej obecności wojskowej już w początkach 2005 roku. Będziemy aktywnie uczestniczyć w działaniach dyplomatycznych, dzieląc się z sojusznikami naszymi doświadczeniami i obserwacjami, występować aktywnie z propozycjami przyspieszenia rozwiązań politycznych.