Parada Wielkanocna w Nowym Jorku

Wielkanocne Parady odbywają się w USA m.in. też w Bostonie, Filadelfii, Nowym Orleanie i Atlantic City. Najbardziej znana jest jednak nowojorska. Jej historia sięga drugiej połowy XIX wieku. Zainicjowana jako spontaniczne wydarzenie przez zasobnych mieszkańców pragnących pokazać się po mszy świętej w kościołach na Piątej Alei w roku 1947 zwabiła według szacunków ponad milionową rzeszę. (PAP/miko)

Według lokalnych mediów nowojorska parada jest największą w Ameryce, a prawdopodobnie nawet na świecie. Amerykański kompozytor muzyki rozrywkowej Irving Berlin (1888-1989) napisał do niej piosenkę znaną też z pochodzącego z roku 1948 filmu "Parada Wielkanocna" z udziałem Judy Garland i Freda Astaire.

Między nowojorskimi wieżowcami przemaszerował roześmiany i gwarny tłum w wymyślnych nakryciach głowy i oryginalnych strojach. Rewia kapeluszowej mody wykorzystała głównie ozdoby z kwiatów.

Ludzie zakładali maski, a nawet głowy zwierząt. Przebierali się za zajączki, czy też czarodziei. Jedni przykuwali wzrok eleganckimi strojami, inni prowokującymi kostiumami.

Nowojorczycy nosili na głowach całe bukiety. Nie ograniczyli jednak swej inwencji do piętrzących się nieraz na wysokość metra lub więcej kwiatów. Zdobili kapelusze wstążkami, pawimi piórami, balonami. Umieszczali na nich ptaki, korony, wschodnie ornamenty, czy budowle.

Podczas wielkanocnej parady w Nowym Jorku, inaczej niż w trakcie innych podobnych pochodów nie pojawiają się ani rydwany, ani orkiestry, szkolne zespoły. Nie maszerują oddziały wojska, policji lub strażaków. Nie ma zorganizowanych grup. Ludzie przychodzą indywidualnie lub z rodzinami.

- Czuję się jak w bajce. To fantastyczne, że co roku widać tu tysiące ludzi. Przychodzą wszyscy nie tylko katolicy, czy w ogóle chrześcijanie - powiedziała Caroline z dzielnicy Staten Island.