Papież beatyfikował cesarza

Korespondencja z Włoch

W kazaniu podczas trwającej dwie godziny mszy na Placu Świętego Piotra podkreślił, że cesarz powinien być przykładem dla rządzących w Europie.

Papież odczytał po włosku początkowy i końcowy fragment kazania. Teksty po francusku, niemiecku i hiszpańsku wygłosili towarzyszący mu biskupi.

Jan Paweł II przedstawił cesarza Karola jako przyjaciela pokoju w czasach I wojny światowej. Przypomniał, że monarcha popierał apele pokojowe papieża Benedykta XV.

Pełnienie władzy pojmował jako służenie narodom. Wiedział, że powołaniem chrześcijanina jest dążenie do świętości, również w polityce - powiedział papież. Podkreślił, że cesarz praktykował miłość społeczną. Niech będzie przykładem dla wszystkich, którzy rządzą dziś Europą - podkreślił.

We mszy beatyfikacyjnej, którą w obecności papieża odprawił kardynał Jose Saraiva Martins, udział wzięło ok. 30 tys. wiernych. Wśród nich reprezentanci dynastii Habsburgów z krewnymi nowego błogosławionego, w tym jego syn Otto ze swoimi dziećmi, przedstawiciele rodziny Burbonów, z której pochodziła żona Karola, a także dynastii sabaudzkiej.

Przybyła też księżniczka Karolina z Monako, królowa Fabiola z Belgii, arcyksiężna Maria Astrid z Luksemburga i para książęca z Liechtensteinu. Oficjalne delegacje przysłały władze Austrii, Węgier, Chorwacji, Słowacji, Bułgarii i Kosowa.

Modlono się o dar pokoju dla świata oraz sprawiedliwość i zgodę między narodami. Modlitwę wiernych po polsku odczytał aktor Tomasz Mędrzak.

Karol I żył w latach 1887-1922. Był ostatnim cesarzem Austrii i królem Węgier. Sprawując swą władzę, kierował się Ewangelią i nauczaniem Kościoła. Uważał, że władza ta jest "misją daną przez Boga".

W czerwcu 1914 roku, gdy w Sarajewie został zamordowany następca tronu arcyksiążę Franciszek Ferdynand, Karol został dziedzicem tronu monarchii austro-węgierskiej. 21 listopada 1916 roku w wieku 29 lat, po śmierci Franciszka Józefa objął tron cesarza Austro-Węgier. Miesiąc później koronowano go na "apostolskiego króla Węgier".

Po zakończeniu wojny i rozpadzie monarchii nowe władze Austrii skazały go na wygnanie na portugalską wyspę Maderę. Ponieważ uważał swoją władzę za dar od Boga, nie zrzekł się tronu. Na Maderze, pozbawiony wszelkich tytułów i majątku, zamieszkał w ubogim, wilgotnym domu, w którym się rozchorował. Swoje cierpienie uważał za złożoną przez siebie ofiarę w intencji pokoju między narodami. Przebaczył wszystkim, którzy wyrządzili mu krzywdę. Zmarł na wyspie w 1922 roku.

Wizje niemieckiej mistyczki Anny Kathariny Emmerick (1774-1824) były natchnieniem dla twórców filmu "Pasja". Do szkoły chodziła tylko kilka tygodni, ponieważ od dzieciństwa poświęcała się obowiązkami domowymi. Była służącą i krawcową, a następnie wstąpiła do zakonu kanoniczek regularnych św. Augustyna. W klasztorze doznała wielu upokorzeń ze strony innych sióstr z powodu swego ubóstwa.

Wkrótce z powodu ciężkiej choroby przestała chodzić. Na jej ciele odkryto stygmaty, między innymi podwójny krzyż na piersiach. Gdy wiadomość o nich rozeszła się, ciężko chorą zakonnicę zaczęły odwiedzać tłumy wiernych, a poeci pisali o niej wiersze.

Francuski kapłan Pierre Vigne (1670-1740) był założycielem Zgromadzenia Sióstr Najświętszego Sakramentu i wędrownym misjonarzem. Przez 30 lat przemierzał Francję, wygłaszał kazania, odwiedzał chorych, uczył dzieci i spowiadał wiernych.

Urodzony również we Francji Joseph-Marie Cassant (1878-1903) był trapistą. Zmarł w młodym wieku na gruźlicę. Jego poświęcenie Jezusowi i najprostszym sprawom: modlitwie, nauce i pracy, może być - jak podkreślono w oficjalnej biografii - odpowiedzią dla dzisiejszej młodzieży szukającej sensu życia.

Włoszka Maria Ludovica De Angelis (1880-1962) była zakonnicą ze Zgromadzenia Córek Matki Bożej Miłosierdzia. 54 lata pracowała w szpitalu w Argentynie opiekując się chorymi dziećmi.

Po niedzielnej beatyfikacji liczba osób błogosławionych przez Jana Pawła II wynosi 1338. Była to już ostatnia w tym roku beatyfikacja.

Sylwia Wysocka