Ostatnia droga Adama Hanuszkiewicza
Dziś na Cmentarzu Wojskowym na warszawskich Powązkach o godz. 14.00 zostanie pochowany Adam Hanuszkiewicz, jeden z najwybitniejszych współczesnych reżyserów i aktorów. Miał 87 lat.
Adam Hanuszkiewicz urodził się 16 czerwca 1924 roku we Lwowie. Był samoukiem. Nie ukończył żadnej z artystycznych uczelni. Karierę rozpoczął w 1945 roku debiutem aktorskim na deskach Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie oraz w Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze, gdzie wcielił się w postać Wacława w "Zemście" Aleksandra Fredry.
Jako reżyser zadebiutował w 1951 roku w Teatrze Polskim w Poznaniu, wystawiając sztukę Leonida Rachmanowa "Niespokojna starość". Współtworzył Teatr Telewizji i przez kilka lat był jego dyrektorem. W 1955 roku roku wyreżyserował pierwszą sztukę telewizyjną - "Złotego lisa" Jerzego Andrzejewskiego.
Od 1956 roku Hanuszkiewicz był reżyserem i dyrektorem Teatru Powszechnego. W 1968 roku został dyrektorem Teatru Narodowego, po usunięciu Kazimierza Dejmka za głośną wówczas realizację "Dziadów", uznaną przez komunistyczne władze jako polityczną. Hanuszkiewicz był oskarżany przez część środowiska artystycznego o kolaborację z władzami. W 1980 roku został odwołany ze stanowiska dyrektora Teatru Narodowego.
Po wprowadzeniu stanu wojennego reżyser przyłączył się do bojkotu telewizji. W latach 80. reżyserował w teatrach warszawskich, łódzkich i za granicą - w Finlandii i RFN. W 1989 roku objął dyrekcję Teatru Nowego w Warszawie, realizując klasyczny repertuar polski.
Adam Hanuszkiewicz był jednym z najbardziej kontrowersyjnych polskich reżyserów teatralnych. Przenosił w brawurowy sposób na scenę uznane dzieła literackie, wywołując skrajne opinie widzów i krytyki. Recenzenci pisali o nim: "Wymóżdżacz polskiego teatru", "niszczyciel kultury polskiej", bywało, że apelowali o zdejmowanie jego spektakli z afiszy. W niektórych publikacjach nazywany był "enfant terrible" polskiego teatru.
Artysta został uhonorowany wieloma wyróżnieniami między innymi, nagrodą Komitetu do spraw Polskiego Radia i TV za twórczość radiową oraz za wybitne osiągnięcia w Teatrze TV. Otrzymał też Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W 2008 roku dostał nagrodę warszawskiego środowiska teatralnego - Feliks Warszawski.