Nowości w Teatrze Wybrzeże

Księżna d’Amalfi, tekst sprzed blisko czterystu lat, powstała jakby na zamówienie współczesnego widza. Mroczne efekty zaczerpnięte z rekwizytorni typowego thrilleru, horroru i melodramatu, obraz dzikiej i namiętnej miłości, nienawiść i żądza zemsty, długie i szczegółowe przygotowanie do wendetty.

Webster wiarygodnie kreśli kryzys norm, zasad, idei i wartości przypisywany zazwyczaj naszym czasom. Wszyscy bohaterowie grają przed sobą jakieś role, usiłują wywierać na sobie psychiczną presję. Mimo pozorów, nie istnieją między nimi żadne głębsze uczucia. Co najwyżej dzikie pożądanie. I stała potrzeba sprawowania nad drugimi władzy.

Reżyser spektaklu, Grzegorz Wiśniewski uzupełnia sylwetki bohaterów sztuki sugestywną, przygotowaną z rozmachem scenografią, imponująca grupą statystów oraz znakomitą obsadą aktorską, z tytułową rolą Agnieszki Wosińskiej, aktorką warszawskiego Teatru Dramatycznego, na czele.

Intymne lęki to opowieść o sześciu mieszkańcach dużego miasta. Skomplikowane relacje, jakie rodzą się między nimi odsłaniają ich głęboko skrywaną samotność, rozpaczliwą tęsknotę za bliskością oraz zagadkowe szczegóły ich pozornie nudnego życia. Zbudowane z kilkudziesięciu scen, które zmieniają się na naszych oczach w błyskawicznym tempie, Intymne leki przypominają raczej film niż tradycyjny utwór sceniczny.

Zarówno w Wielkiej Brytanii jak i w Stanach Zjednoczonych sztuka zdobyła uznanie znawców oraz sympatię widzów. Nowojorscy krytycy uznali ją za jedno z dziesięciu największych wydarzeń kulturalnych 2005 roku. Intymne lęki przeniesione zostały również na ekran filmowy. Private Fears in Public Places wyreżyserowane przez Alaina Resnais otrzymały w 2006 roku Srebrnego Lwa na Festiwalu Filmowym w Wenecji.

Główna bohaterka Posprzątane, Laine, to lekarka cierpiąca na obsesyjną wręcz potrzebę porządku. Zmusza swoich najbliższych do funkcjonowania według ściśle określonych zasad. W konsekwencji obraca się to przeciwko niej. Mąż porzuca ją dla innej kobiety, pokojówka odmawia wykonywania obowiązków, a siostra nagminnie ją oszukuje. Sytuacja wymyka się spod kontroli.

Uporządkowane życie Laine rozpada się. Nie oznacza to jednak, że spektakl zamienia się w smutny małżeński melodramat. Wręcz przeciwnie. Posprzątane bowiem to sztuka nie tyle o depresji, ale o wychodzeniu z niej, o radości i tańcu, drobnych przyjemnościach, prawdziwej miłości i nieodpartym pożądaniu. Sarah Ruhl szuka antidotum dla bałaganu i chaosu równoważnych, jej zdaniem, ze śmiercią. I znajduje go - w tańcu, harmonii i afirmacji życia.

Więcej informacji: www.teatrwybrzeze.pl