Nie żyje Irena Dzierzgowska, b. wiceminister edukacji

Irena Dzierzgowska urodziła się w 1948 roku w Szczecinie. Z zawodu i powołania była nauczycielką i wychowawcą; całe swoje życie zawodowe związała z edukacją.

Była absolwentką wydziału chemii Uniwersytetu Warszawskiego. Przez kilkanaście lat pracowała jako nauczyciel chemii i fizyki w Liceum Medycznym nr 3 w Warszawie, następnie do 1995 r. zajmowała stanowisko wicekuratora oświaty województwa warszawskiego. Później przez dwa lata była zatrudniona w administracji samorządowej. Zakładała też I Społeczne Liceum Ogólnokształcące w Warszawie.

W latach 1997-2000 była wiceministrem edukacji w rządzie Jerzego Buzka (podała się do dymisji wraz z rozpadem koalicji AWS-UW). Jest jednym z autorów reformy edukacji.

Od 1980 r. należała do "Solidarności". Była delegatem na zjazdach NSZZ "Solidarność" Regionu Mazowsze w 1980 i 1989 roku, a w czasie wyborów czerwcowych komisarzem wyborczym Komitetu Obywatelskiego Warszawa Śródmieście.

Była autorką książek i opracowań dotyczących kierowania szkołami i placówkami oświatowymi, pomiaru jakości pracy szkół, a także standardów edukacyjnych. Opracowała i prowadziła cykl szkoleń pod hasłem: "Szkoła wizytatorów", "Szkoła dyrektorów", "Szkoła doradców". Redagowała też branżowy periodyk od nazwą "Dyrektor Szkoły".

Była specjalistą do spraw mediacji i komunikacji. Publikowała teksty na temat praw ucznia i praw rodziców w szkole. Po powołaniu Romana Giertycha na stanowisko wicepremiera i ministra edukacji stała na czele protestujących przeciwko tej nominacji. Była współautorką petycji do premiera Kazimierza Marcinkiewicza w sprawie odwołania Giertycha; pod tym listem w internecie podpisało się 140 tysięcy osób. Żywo komentowała wszystkie działania ministra w internetowym magazynie "Monitor Edukacji".

W 2008 r. weszła w skład Rady Edukacji Narodowej, organu doradczego działającego przy minister edukacji narodowej Katarzynie Hall.

Była zamężna. Miała dwoje dzieci.