Największy w Europie meczet w Rosji

Meczet powstał na miejscu zniszczonej w 1552 roku, przez wojska cara Iwana Groźnego, świątyni muzułmańskiej. Uroczystość otwarcia odbyła się w ramach 1000-lecia Kazania.

Zdaniem prezydenta Tatarstanu Mintimera Szajmijewa, symboliczne jest położenie meczetu - w pobliżu prawosławnego Soboru Błagowieszczeńskiego. Ma to związek z pragnieniem wieloetnicznej ludności republiki, by "żyć w pokoju i przyjaźni".

Legendarny meczet stojący w stolicy Chanatu Kazańskiego przed wiekami miał osiem minaretów. Był ośrodkiem religijnym i naukowym tego regionu w XVI wieku.

Do odbudowy meczetu przystąpiono w 1995 roku na mocy dekretu Szajmijewa, z pieniędzy budżetowych oraz darowizn firm i osób prywatnych. Budowa miała kosztować ponad 400 mln rubli (około 14 milionów dolarów), jednak ile faktycznie pochłonęła nie wiadomo. Obecną nazwę Kuł Szarif nadano na cześć duchownego islamskiego, który zginął w XVI wieku po zdobyciu świątyni przez Iwana Groźnego.

Oprócz miejsca kultu religijnego w odbudowanym meczecie znajdzie się też muzeum historii islamu, starych rękopisów, biblioteka. Świątynia zwrócona jest w kierunku Mekki z dokładnością do setnych części sekundy, którą uzyskano drogą satelitarną.

Wysokość czterech najwyższych minaretów wynosi 57 metrów, zaś centralnej kopuły świątyni 39 metrów. Meczet zajmuje powierzchnię 19 tysięcy metrów kwadratowych. Ponad dwa tysiące metrów powierzchni świątyni wyłożonych jest perskimi dywanami, podarowanymi przez władze Iranu. Żyrandole pochodzą z Czech, zaś granit i marmur przywieziono z Uralu.

Krzysztof Klinkosz