Metrowej wysokości podziemny tunel z murowanym sklepieniem biegnie od zachodniego, renesansowego skrzydła klasztoru w stronę gołoborza. Jest częściowo zasypany, ale kilkudziesięciometrowy prześwit wskazuje, że prowadzi w kierunku stoku. Odprowadzał tam z pewnością nieczystości z klasztornej kuchni i refektarza - powiedział archeolog.
Dodał, że brak materiału ceramicznego uniemożliwia dokładne określenie wieku budowli, jednak jej położenie wskazuje, że nie ma ona związku ze średniowiecznym skrzydłem klasztoru. Odkrycie może być, mimo to, ciekawym przyczynkiem do studium architektonicznego o całej miejscowej zabudowie - zaznaczył Gliński.
Położony 595 m n.p.m. klasztor na Świętym Krzyżu to jedno z najstarszych sanktuariów na ziemiach polskich, które utraciło swoją pozycję centrum pielgrzymkowego na rzecz Jasnej Góry po "potopie" szwedzkim.
Według tradycji, pierwszy kościół (rotundę) na Świętym Krzyżu wzniosła Dąbrówka, natomiast opactwo benedyktyńskie założyć miał Bolesław Chrobry w 1006 r. Relikwiarz zádrzazgami Krzyża św. prawdopodobnie podarował klasztorowi w XII w. Emeryk, syn Stefana I, króla węgierskiego. Wszelkie dokumenty zostały zniszczone przez zaborców po kasacie klasztoru w 1819 r. Od 1938 r. kustoszami sanktuarium i gospodarzami klasztoru są misjonarze oblaci NMP.
