Marsz Żywych

Tą samą trasą 63 lata temu prowadzeni byli mieszkańcy getta. 13 marca 1943 r. Żydzi przebywający wkrakowskim gettcie zostali podzieleni na trzy grupy. Najsłabszych, głównie dzieci i starców Niemcy zamordowali na miejscu. Część mieszkańców getta wywieziono do obozu koncentracyjnego w Oświęcimu. Łącznie w ciągu dwóch dni zginęło ok. 3 tys. osób. Ok. 6 tys. Żydów przeszło pieszo do obozu pracy wPłaszowie. Te wydarzenia upamiętniał zorganizowany po raz 15. marsz pamięci. Jego historia jest jednak o wiele dłuższa. - Pierwsze spotkania w dzień likwidacji getta były organizowane na początku lat 80. Szło wtedy niewiele osób. W 1992 r. po raz pierwszy oficjalnie przeszło tą trasą 30 osób. Potem z roku na rok uczestników było coraz więcej - opowiada Janusz Makuch, przewodniczący Stowarzyszenia Festiwal Kultury Żydowskiej. - Co więcej możemy zrobić oprócz tego, że będziemy pamiętać? - dodaje.

Ludzie przychodzą, bo mają taką potrzebę serca. W marszu wzięła również udział 30-osobowa grupa Żydów z Izraela. Przyjechali tu z Lili Haber, prezeską Związku Krakowian w Izraelu. - Jestem tu dopiero po raz trzeci. Na początku nie wiedziałam, że taki marsz jest organizowany. Przyjeżdżam, bo tu była moja rodzina, tu czuję swoje dzieciństwo. Jak stąd wyjechałam miałam niecałe trzy lata. Nic nie pamiętam z tamtych czasów. Kiedy jednak wracam, zawszę czuję, jakby to był mój dom. Nie wystarczy płakać w Izraelu, trzeba coś robić - powiedziała Lili Haber. Uczestnicy marszu złożyli wieńce pod tablicą upamiętniającą wszystkich, którzy zginęli w gettcie i pod pomnikiem ofiar hitleryzmu w byłym płaszowskim obozie koncentracyjnym.

Krakowskie getto utworzono w Podgórzu 3 marca 1941 r. Musieli się tam przenieść Żydzi z Krakowa i okolicznych miejscowości. Na 20 ha, gdzie przed wojną mieszkało 3 tys. osób, w okresie istnienia getta przebywało nawet 25 tys. Likwidacja zamkniętej dzielnicy żydowskiej nastąpiła 13-14 marca 1943 r.