Marek Jurek odwołany z funkcji marszałka Sejmu

Po głosowaniu marszałek Jurek podziękował posłom, marszałkom, premierowi oraz całemu prezydium Sejmu za współpracę. Odwołany marszałek powiedział, że powodem jego rezygnacji było niepowodzenie próby wpisania do konstytucji zapisów dotyczących ochrony życia.

Podkreślił, że wziął odpowiedzialność za tę inicjatywę, a po jej niepowodzeniu wyciągnął z tego wnioski. Marek Jurek powiedział, że za zapisami głosowało tylu posłów, iż można wyciągnąć wniosek, iż program ochrony życia jest realny.

Marek Jurek powiedział, że starał się jak najlepiej wypełniać funkcję marszałka. Przyznał, że jego kadencja przypadła na czas zaciętej walki politycznej, wobec której nie mógł pozostać zupełnie obojętny. Były marszałek podkreślił, że starał się współpracować z koalicją rządową, a jednocześnie umożliwiać swobodę działania opozycji. Na zakończenie Jurek oświadczył, że jest dumny, iż mógł kierować Sejmem.

Marszałek Jurek wcześniej sześciokrotnie, na prośbę klubów, ogłaszał przerwę w obradach Sejmu.

Marek Jurek został odwołany z funkcji marszałka Sejmu. Był nim od października 2005 do 13 kwietnia 2007.

Zrezygnował z pełnienia tej funkcji po przegranym głosowaniu nad poszerzeniem konstytucyjnych zapisów o ochronie życia. Razem z czworgiem posłów, odszedł też z Prawa i Sprawiedliwości i założył własną partię - Prawicę Rzeczpospolitej. Ugrupowanie utworzyło w Sejmie koło poselskie, liczące 6 posłów.

Marek Jurek był posłem na Sejm Rzeczpospolitej w latach 1989-93, a od 1991 do 1993 roku - wiceprzewodniczącym sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych. W latach 1995-2001 zasiadał w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji, której w początkowym okresie przewodniczył. W wyborach parlamentarnych w 2005 roku, po raz czwarty uzyskał mandat poselski.

Przed przełomem demokratycznym 1989 roku, Marek Jurek działał w opozycji i ruchu studenckim. Karierę polityczną rozpoczął w 1989 roku, jako jeden z założycieli Zjednoczenia Chrześcijańsko- Narodowego, w którym pełnił funkcje wiceprezesa i przewodniczącego Rady Naczelnej. W latach 2001-2002 był członkiem Przymierza Prawicy. Po zjednoczeniu tej partii z PiS-em, w 2002 roku został wiceprezesem nowego ugrupowania. W 2003 roku na zjeździe PiS razem z mniejszością działaczy opowiedział się przeciw uchwale wzywającej do głosowania za wstąpieniem Polski do Unii Europejskiej.