1 lipca 1971 roku na antenie Programu I Polskiego Radia pojawiło się "Lato z Radiem", pierwsza audycja prowadzona całkowicie na żywo. Pomysłodawcą programu był Aleksander Tarnawski, ówczesny szef "Sygnałów Dnia" i twórca "Czterech Pór Roku". O godzinie 9.00 w radiu zabrzmiała charakterystyczna polka na klarnet z towarzyszeniem orkiestry ludowej, która rozpoczyna "Lato z Radiem" do dziś. W następnych latach przesunięto rozpoczęcie audycji na 21 czerwca - kalendarzowy początek lata.
Autorzy programu postanowili zwrócić się bezpośrednio do słuchaczy tak, by mieli oni poczucie współredagowania programu. Chcieli jednocześnie, by program ten uczył i bawił. Początkowo audycja trwała kilkanaście minut i była prowadzona wyłącznie ze studia. Szybko jednak zmieniła formułę, przekształcając się w wielogodzinny blok.
Autorzy programu chcieli, żeby "Lato z Radiem" spędzało wakacje razem ze słuchaczami, aby było tam gdzie oni. Zamielili studio na plenery - plaże, jeziora, turystyczne szlaki, dotarli do setek małych miejscowości. Pojawiły się relacje z odległych i egzotycznych zakątków świata.
Kilka lat temu do "Lata z Radiem" trafiły pomysłowe konkursy i zabawy. Olbrzymie powodzenie audycja zawdzięcza między innymi temu, że programowo stroni od polityki. Jest pogodna, zabawna, ma w założeniu relaksować i robić niespodzianki. Kilkunastu milionom słuchaczy umila wakacyjne miesiące, organizując festyny, koncerty, niekonwencjonalne konkursy: wybiera co roku Miss Lata z Radiem, najsilniejszego człowieka roku, mistrza kierownicy.
Dotychczas wyłoniono osobę o najpiękniejszych oczach, najdłuższych warkoczach i najbardziej piegowatego z piegusów. Dużym zainteresowaniem cieszyły się mistrzostwa w zjeżdżaniu rurą do wody na czas, kopaniu grajdołów i budowaniu zamków z piasku. W minionych latach największe sensacje w ostatniej dyscyplinie wzbudził "piaskowy "Titanic" oraz piaskowa sztuczna szczęka. (kar)
