Dokument ten zakwestionował Rzecznik Praw Obywatelskich prof. Andrzej Zoll. W liście przesłanym w środę do szefa Rady Rzecznik uznał, że Rada ma obowiązek jedynie określenia sposobu, w jaki media publiczne mają udostępniać antenę partiom politycznym, by te mogły zaprezentować swe stanowisko w najważniejszych sprawach, ale nie może określać, kto ma prawo do czasu antenowego.
Przewodniczący KRRiT Juliusz Braun był zaskoczony tym listem, bo - jak mówił - ustawa o radiofonii i telewizji upoważnia Radę do wydania takiego rozporządzenia. Braun dodał, że na podstawie tego upoważnienia Rada wydała rozporządzenie w tej sprawie w 1994 r. Do dziś nikt nie kwestionował jego zgodności z ustawową delegacją. Profesor Zoll zmienił więc interpretację ustawy uznając, że upoważnienie ma inny charakter - powiedział w czwartek Braun.
Zgodnie z rozporządzeniem z 1994 r. prawo do udziału w audycjach, podczas których prezentowane są stanowiska w sprawach publicznych, mają partie i inne organizacje polityczne, które uzyskały w wyborach do Sejmu co najmniej 400 tys. głosów. Nowe rozporządzenie przyjęte 18 września tego roku - jak mówił Braun - dostosowuje przepisy w tej sprawie do nowej ordynacji wyborczej. Wyznaczone w liczbach bezwzględnych bariery dostępu do mediów dla partii są obecnie określone w procentach.
Nowe rozporządzenie mówi, że prawo do udziału w audycji mają partie samodzielnie tworzące komitet wyborczy, które w skali kraju otrzymały co najmniej 3% ważnie oddanych głosów na swoje okręgowe listy kandydatów na posłów. W przypadku partii, które weszły w skład koalicji wyborczej, odsetek ten wynosi 6%.
Sporny przepis ustawy o Radiofonii i Telewizji mówi, że jednostki publicznej radiofonii i telewizji stwarzają partiom politycznym możliwość przedstawienia stanowisk w węzłowych sprawach publicznych, natomiast tryb postępowania w tych sprawach określa w drodze rozporządzenia KRRiT.(ck)
