Kornel Morawiecki nie żyje. Fizyk-ekstremista, który przewrócił Okrągły Stół

Kornel Morawiecki urodził się 3 maja 1941 roku w Warszawie. W 1970 r. obronił doktorat z kwantowej teorii pola. Jeszcze przed uzyskaniem tytułu naukowego aktywnie angażował się w działalność opozycyjną - m.in. W 1968 r. brał udział w strajkach studenckich, a następnie wydawał i kolportował ulotki wzywające do obrony represjonowanych studentów.

W kolejnych latach Kornel Morawiecki wydawał m.in. ulotki potępiające interwencję wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji i krwawe tłumienie manifestacji stoczniowców na Wybrzeżu. W 1979 r. - od wydania drugiego numeru "Biuletynu Dolnośląskiego" - związał się z jego redakcją. Z początkiem lat 80. wraz z zespołem redakcyjnym opozycyjnego miesięcznika przygotowywał i drukował odezwy po rosyjsku do żołnierzy sowieckich stacjonujących w Polsce. Został za to aresztowany i osądzony w pierwszym tego typu procesie politycznym w 1981 r.

Był dolnośląskim delegatem na pierwszy zjazd "Solidarności", a następnie wydawcą prasy i wydawnictw Regionalnego Komitetu Strajkowego "Solidarność" we Wrocławiu. Wraz z wprowadzeniem stanu wojennego Kornel Morawiecki szczęśliwie uniknął aresztowania i działał w podziemiu przez kolejne sześć lat, aż do momentu zatrzymania 9 listopada 1987r.

W 1982 r. był jednym ze współzałożycieli "Solidarności Walczącej". W swoim programie konsekwentnie głosiła ona "upadek komunizmu, niepodległość Polski i innych narodów zniewolonych przez komunizm". Dzięki swej postawie Kornel Morawiecki zyskał w kręgach SB opinię największego ekstremisty antykomunistycznego.

Po zatrzymaniu w 1987 r. został osadzony w areszcie na Rakowieckiej w Warszawie. W 1988 r. zmuszony do wyjazdu, wrócił do kraju po trzech dniach i niemal natychmiast został ponownie złapany. Tym samym "zapracował sobie" na deportacje bez prawa powrotu do kraju. Na pokład samolotu zmierzającego do Wiednia Kornel Morawiecki został wprowadzony w kajdankach przez funkcjonariuszy SB.

Poza granicami kraju był emisariuszem spraw polskich w Anglii, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Niedługo jednak zagrzał miejsce na obczyźnie. 30 sierpnia 1988 r. powrócił do kraju.

W 1990 r. po raz pierwszy postanowił spróbować swoich sił w wyborach prezydenckich. Mimo włożonej pracy nie udało mu się uzyskać potrzebnych 100 tysięcy podpisów. Podczas kampanii parlamentarnej w 1991 r. Kornel Morawiecki zyskał rozgłos, gdy przed telewizyjnymi kamerami przewrócił Okrągły Stół, który uważał za "symbol niemoralnej ugody z komunistami". Stał wtedy na czele "Partii Wolności", z którą wszedł w skład "Ruchu dla Rzeczypospolitej".

Dwukrotnie bez powodzenia starał się dostać do senatu: w 1997 r. z ramienia Ruchu Odbudowy Polski i w 2007 r. z listy Prawa i Sprawiedliwości.

Kornel Morawiecki za działalność opozycyjną został odznaczony przez prezydenta RP na uchodźstwie Kazimierza Sabbata Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W czerwcu 2007 r. (w 25-lecie powstania "Solidarności Walczącej") odmówił przyjęcia z rąk Lecha Kaczyńskiego Krzyża Wielkiego Orderu Odrodzenia Polski uznając, że "reprezentowanej przez niego Organizacji należy się najwyższe polskie odznaczenie - Order Orła Białego".

Do października 2009 pracował w Instytucie Matematyki Politechniki Wrocławskiej. Mając poparcie m.in Adama Słomki (KPN - Obóz Patriotyczny), w 2010 r. Kornel Morawiecki kandydował na najwyższy urząd w Polsce. Startował, bo jak pisał na swojej stronie, ma większy wkład w starania o niepodległą i solidarną Polskę od wszystkich innych kandydujących - "Nie dogadywałem się z generałami przy "okrągłym stole", ani w Magdalence. Nie mam też żadnych zobowiązań wobec rodzimych czy zagranicznych sił politycznych i grup interesu. Nie przykładałem ręki do nieudolnych i niesprawiedliwych rządów w kraju w minionym dwudziestoleciu". Jak podkreślał, liczył na poparcie ludzi młodych.

W 2015 r. Kornel Morawiecki ponownie chciał zostać prezydentem. Nie zdołał jednak zebrać wystarczającej liczby podpisów do rejestracji. W wyborach parlamentarnych, które odbyły się w tym samym roku, dołączył do komitetu wyborczego Pawła Kukiza. Prezydent Andrzej Duda wyznaczył go na marszałka seniora Sejmu. W kwietniu 2016 r. zrezygnował z członkostwa w klubie poselskim Kukiz’15. W maju założył koło poselskie Wolni i Solidarni. W wyborach parlamentarnych 2019 był kandydatem do Senatu.