Karmienie naturalne kontra karmienie butelką

Karmienie piersią jest najlepszym ze znanych nam sposobów żywienia niemowląt. Dostarcza dziecku wszystkich niezbędnych składników, których potrzebuje do prawidłowego rozwoju fizycznego, emocjonalnego i poznawczego.

Pokarm matki jest łatwo przyswajalny. Zawiera białko, tłuszcze, cukry, sole mineralne i witaminy. Obfituje w czynniki odpornościowe, m.in. laktoferynę oraz specyficzne przeciwciała klasy IGA, które chronią organizm dziecka po zetknięciu się z chorobotwórczymi drobnoustrojami. U dzieci karmionych piersią występuje mniejsze ryzyko wystąpienia nagłej śmierci łóżeczkowej (SIDS) i rzadziej diagnozuje się zakażenia układu oddechowego i moczowego. Są ponadto lepiej chronione przed zapaleniami ucha środkowego i ostrą biegunką infekcyjną, a w przyszłości – przed otyłością, cukrzycą i niektórymi typami nowotworów.

Karmienie piersią jest przy tym niezwykle wygodne. Nie trzeba sterylizować smoczków i butelek. Pokarm ma zawsze odpowiednią temperaturę i nic nie kosztuje. Nadaje się do mrożenia. Jeśli kobieta planuje dłużej karmić piersią, warto kupić laktator (np. Phillips Avent). Przyda się, gdy pojawią się kłopoty z laktacją lub gdy mama będzie chciała ściągnąć pokarm na zapas. I to zdaje się być jedyny wydatek związany z karmieniem piersią.

Na początku karmienie piersią nie zawsze jest łatwe. Mogą wystąpić problemy, które zniechęcą matkę do tego sposobu żywienia dziecka. W takiej sytuacji dobrze jest skonsultować się z certyfikowanym doradcą laktacyjnym i poszukać wsparcia u innych mam. Warto też mieć świadomość, że nawał pokarmu, bolesność brodawek czy zapalenie piersi to problemy przejściowe, które z pomocą specjalisty stosunkowo łatwo wyeliminować. Z czasem karmienie piersią staje się niezwykle naturalne i proste.

Karmienie piersią jest korzystne nie tylko dla dziecka, ale też dla matki. Zmniejsza ryzyko krwawienia poporodowego oraz dolegliwości związane z połogiem. Pozwala również szybciej pozbyć się nadmiaru kilogramów. Chroni przed zachorowaniem na raka piersi i jajnika, nadciśnieniem oraz chorobami układu krążenia.

Jeszcze w latach 60. i 70. XX wieku nie widziano zbyt wielu różnic między mlekiem matki a mlekiem modyfikowanym. Wielkie koncerny bardzo starannie przygotowywały mieszanki, by były jak najbardziej zbliżone do składu kobiecego mleka. Do dzisiaj są one wzbogacane, np. w kwasy DHA, błonnik, probiotyki, ale nigdy nie uda się odtworzyć unikatowych właściwości naturalnego pokarmu.

Są jednak sytuacje, w których mleko modyfikowane stanowi dla noworodka jedyny możliwy sposób żywienia. Z karmienia piersią trzeba zrezygnować, gdy dziecko ma galaktozemię – rzadką wrodzoną chorobę genetyczną, która uniemożliwia przekształcenie się galaktozy w glukozę. Podawanie dziecku kobiecego pokarmu jest niemożliwe również wtedy, gdy matka jest nosicielem wirusa HIV, ma czynną, nieleczoną gruźlicę lub zmaga się z poważnymi zaburzeniami psychicznymi.

Oprócz przeciwskazań o charakterze stałym istnieją również czasowe, są to m.in.:

• ciężka choroba dziecka, która uniemożliwia opiekę matki nad dzieckiem, np. podczas sepsy;
• nadmierne stosowanie miejscowe jodyny lub jodoforu, w szczególności na otwarte rany lub błony śluzowe, może spowodować tłumienie pracy tarczycy lub zakłócenia elektrolitowe;
• przyjmowanie cytotoksycznej chemioterapii;
• występowanie czynnej gruźlicy u matki (w trakcie leczenia dziecko powinno zostać odizolowane od matki, a do czasu ustąpienia prątkowania należy je karmić odciągniętym mlekiem matki);
• spożywanie dużych dawek alkoholu przez matkę, ponieważ wbrew krążącym opiniom, alkohol nie pobudza, ale osłabia laktację; przenikając do pokarmu, prowadzi również do zaburzeń snu u dzieci, apatii, osłabienia odruchów i zahamowania wzrostu u dziecka).
W każdym innym przypadku dziecko może być karmione naturalnie bezpośrednio z piersi lub odciągniętym mlekiem.

Wiele kobiet zadaje sobie pytanie, jak długo karmić piersią. Trudno odpowiedzieć na nie jednoznacznie. Światowa Organizacja Zdrowia zaleca wyłączne karmienie piersią przez pierwsze 6 miesięcy życia dziecka i kontynuowanie takiego sposobu żywienia tak długo, jak chcą tego matka i dziecko. Zdaniem ekspertów, rozszerzanie diety również powinno odbywać się pod osłoną mleka matki. W ten sposób zmniejsza się ryzyko wystąpienia alergii pokarmowej. Jeśli mama obawia się ograniczenia jej niezależności z uwagi na karmienie piersią i chciałaby czasem wyjść z domu bez dziecka, może skorzystać z laktatora i odciągnąć mleko, aby ktoś z najbliższych podał je dziecku butelką podczas nieobecności mamy.

Sposób karmienia noworodka to wybór każdej kobiety. Zmuszanie do karmienia piersią jest niekorzystne, podobnie jak kierowanie się opiniami innych, których wiedza na temat kobiecego pokarmu bazuje najczęściej na wielu mitach.

Weryfikacja merytoryczna - lek. Dagmara Zagrodny