Czesław Miłosz kończy 90 lat

Miłosz urodził się 30 czerwca 1911 r. w Szetejniach na Litwie. Młodość spędził w Wilnie. Podczas studiów prawniczych na Uniwersytecie Stefana Batorego był współzałożycielem grupy poetyckiej "Żagary".

Pierwszy tom poezji "Poemat o czasie zastygłym" wydał w 1933 r. W tym samym roku ukazała się jego "Antologia poezji społecznej". Poeta pracował wówczas w rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie. Przed wojną Miłosz opublikował też tomik "Trzy zimy".

Wojenne wiersze ukazały się w 1945 r. w tomie "Ocalenie". W czasie okupacji poeta uczestniczył w podziemnym życiu kulturalnym Warszawy, wydał tomik poezji "Pieśń niepodległa".

Od 1945 do 1949 r. Miłosz przebywał na placówkach dyplomatycznych w USA, potem w Paryżu. W 1951 r. zdecydował się poprosić o azyl na Zachodzie, co wywołało ataki zarówno pisarzy w kraju, jak i emigracyjnych. Ci drudzy nie mogli mu wybaczyć okresu współpracy z władzą komunistyczną. Ten najtrudniejszy okres poeta przetrwał, współpracując z paryską "Kulturą". Tam wydał "Zniewolony umysł", "Zdobycie władzy", "Dolinę Issy" i "Rodzinną Europę", "Traktat poetycki".

W 1960 r. przeniósł się do USA, gdzie został profesorem na wydziale literatur słowiańskich Uniwersytetu w Berkeley. Opublikował m.in: tomy poezji "Król Popiel i inne wiersze" (1962), "Gucio zaczarowany" (1965), "Miasto bez imienia" (1969), zbiory esejów i szkiców "Widzenia nad Zatoką San Francisco" (1969), "Ziemia Ulro" (1977), "Ogród nauk" (1978). (kar)