Będzie kolejna opinia w procesie Wachowskiego

B. minister jest oskarżony o to, że w 2003 r. złożył w Prokuraturze Rejonowej w Piasecznie fałszywe zeznania. Zaprzeczył wtedy, że otrzymał od biznesmena Sławomira M. 30 tys. dolarów jako zwrot części zainwestowanych przez siebie pieniędzy.

Głównym dowodem w tej sprawie jest pokwitowanie i opinia grafologa, że zamieszczony na nim podpis wykonał własnoręcznie b. minister. Wachowski twierdzi jednak, że Sławomir M. sam przygotował pokwitowanie, wykorzystując do tego celu kartkę z jego podpisem "in blanco".

W środę miał zeznawać ostatni świadek w tym procesie - biegły oceniający, co powstało wcześniej: pokwitownie czy podpis Wachowskiego. Porównując parafkę byłego ministra z napisanym pod nią odręcznie jego nazwiskiem, stwierdził on "kategorycznie", że najpierw powstało pokwitowanie, a na nim złożony został podpis.

Obrońca Wachowskiego próbował jednak udowodnić, że biegły nie był wystarczająco rzetelny przy sporządzaniu opinii. Powołał się przy tym na wcześniejszą opinię biegłej z Komendy Głównej Policji, która powiedziała, że przeprowadzenie badania pokwitowania "jest bardzo trudne i zazwyczaj w takich przypadkach nie wydaje się kategorycznych stwierdzeń".

Ostatecznie wystąpił z wnioskiem o jeszcze jedną opinię, która rozstrzygnie wątpliwości - sąd zdecydował, że przygotuje ją Centralne Biuro Kryminalistyczne.

Wachowski ze Sławomirem M. poróżnili się o pieniądze. W 2001 r. b. minister zainwestował 159 tys. dolarów w tworzoną przez nich spółkę Hydroplast Katowice (obecnie w stanie upadłości). Według M., Wachowski miał za pomocą swoich kontaktów wyszukiwać kontrakty dla firmy, a nazwisko "swego czasu drugiej osoby w kraju przynosić miało splendor".

Wspólny interes skończył się w sądzie. Sławomir M. zeznał, że nie było żadnych efektów pracy Wachowskiego, natomiast rosły jego żądania finansowe. Zdaniem biznesmena, z pieniędzy firmy b. minister finansował m.in. swoje podróże. Jak zeznał, zwrócił on Wachowskiemu część zainwestowanej kwoty - 30 tys. dol. Przekazanie pieniędzy miało odbyć się na parkingu przed warszawskim Teatrem Wielkim.

Wachowski od początku utrzymuje, że jest niewinny i że padł ofiarą biznesmena.

W sprawie konfliktu Wachowskiego z biznesmenem jest też odrębny wątek: Sławomir M. twierdzi, że wręczył b. ministrowi 25 tys. dol. za załatwienie mu wizy do USA. Nie mógł jej dostać normalną drogą, ponieważ w latach 80. został wydalony z USA za używanie fałszywego paszportu. Wachowski jednak przedstawił dowód, że w dniu, o którym mówi biznesmen, przebywał w Hiszpanii. Dowodzić tego mają pieczątki w paszporcie.

Niezależnie od warszawskiego procesu, łódzka prokuratura zarzuca Wachowskiemu płatną protekcję oraz ukrywanie dokumentów, m.in. tajnych. Prokurator zakazał mu opuszczania terytorium RP i zastosował wobec niego dozór policyjny. Oba te środki zapobiegawcze uchylił jednak łódzki sąd.

Wobec Wachowskiego wysuwano też wcześniej inne zarzuty, m.in. że w latach 90. za łapówkę wpłynął na prezydenta Lecha Wałęsę, by ten uniewinnił członka gangu pruszkowskiego Andrzeja Z., pseud. Słowik. Prokuratura nie potwierdziła tych zarzutów.