60 lat temu urodził się Bob Marley

"Afrika Unite" to tytuł koncertu, który 6 lutego odbędzie się w etiopskiej stolicy Adis Abebie, gdzie już od tygodni gromadzą się tłumy wielbicieli Marleya.

Bob Marley przyszedł na świat we wsi Nine Maile nieopodal miasta Saint Anns na Jamajce. Jego ojcem był biały oficer armii brytyjskiej (Marley nigdy go nie poznał), a matka jamajską wieśniaczką. Rodzina przeniosła się do stolicy Jamajki - Kingston, zamieszkali w dzielnicy slumsów - Trenchtown. Marley znalazł pracę jako spawacz i w tym właśnie czasie założył swój pierwszy zespół.

W 1962 roku Marley nagrał w studiu swój pierwszy singiel "Judge Not". Pierwsze nagrania Marleya, takie jak "Put It On", "Ten Commandments" oraz "Love and Affection", opowiadały o świecie ulic Trenchtown, o zdesperowanych chuliganach i ulicznikach. W tym czasie zaczął krystalizować się skład Weilersów - grupy, która współtworzyła później sławę Marleya.

W lutym 1966 roku Bob Marley poślubił czarnoskórą wokalistkę Ritę Anderson i przeniósł się do Delaware w USA (pracował tam jako kelner, asystent w laboratorium, kierowca wózka widłowego na nocnej zmianie w magazynie oraz monter w fabryce). Zagrożony poborem do wojska i wysłaniem na wojnę do Wietnamu, Bob Marley powrócił na Jamajkę.

W kwietniu 1966 roku Jamajkę odwiedził król Etiopii - Hajle Selasie I (którego życie opisał Ryszard Kapuściński w "Cesarzu"). Hajle Selasie znany także pod imieniem Ras Tafari był czczony jako prorok przez rastafarian - członków ruchu religijnego, który łączy tradycje biblijne z elementami wierzeń afrykańskich. Rastafarianizm to nie tylko religia, ale także specyficzny styl życia (np. marihuana uważana jest tu za święte ziele). Marley zaangażował się w ten ruch. Rastafarianie wierzą, że Afrykanie są narodem wybranym. Marley śpiewał właśnie o idei powrotu Afrykanów z ziemi wygnania i wyzysku - Babilonu (czyli świata Zachodu) do ziemi wolności - Afryki.

W połowie lat 60. kształtował się nurt, który dziś określany jest jako reggae - szybka, rytmiczna muzyka z wyrazistym rytmem. Weilersi mieli wielki udział w rozpropagowaniu tej muzyki. W 1968 r. Marley ostatni raz obciął włosy. Potem już zawsze nosił długie dredy, fryzurę typową dla rastafarian.

3 grudnia 1976 r. siedmiu napastników z bronią wpadło do domu artysty w Kingston, raniąc Marleya, jego żonę i menedżera Dona Taylora. Po zamachu Marley przeniósł się na Florydę. W 1977 r. stwierdzono u niego nowotwór i usunięto mu palec u nogi, informując media, że odniósł kontuzję podczas gry w piłkę nożną.

Światową sławę zapewniły Marleyowi płyta "Exodus" z 1977 r. Kolejnym sukcesem była "Kaya" z 1978r., zawierająca kompozycje o miłości. Następne krążki to "Babylon By Bus" i "Survival". Zarejestrowana na niej "Zimbawe" stała się pieśnią afrykańskich bojowników w wolność. W tym też roku wydano ostatnią płytę The Wailers z Bobem - "Uprising".

Latem 1980 r. nowotwór znów dał znać o sobie, gdy artysta zasłabł podczas joggingu w nowojorskim Central Parku. Ostatni koncert Marleya odbył się 23 września 1980 r. w Pittsburgu. Po koncercie muzyk poddany został badaniom lekarskim, które ujawniły raka płuc i żołądka oraz wielki guz w mózgu.

Zmarł 11 maja 1981 roku. Pochowano go na Jamajce. W ostatnich miesiącach media obiegła wiadomość, że żona Marleya, Rita, chce przenieść jego prochy z Jamajki do Etiopii. Powoływała się na wolę muzyka, którego marzenia zawsze związane były z Afryką. Wobec protestów fanów Rita wycofała się z tego projektu.

Tymczasem w Adis Abebie od kilku tygodni gromadzą się tłumy, które ściągnęły na uroczystości 60. rocznicy urodzin Marleya. Organizatorzy spodziewają się, że na niedzielny koncert może przybyć nawet 300 tys. ludzi.

Rząd Etiopii uhonoruje Marleya pomnikiem na jednej z popularnych alej stolicy i parkiem jego imienia w górach Entoto.