Zmarła Marzenna Schejbal, uczestniczka Powstania Warszawskiego. Miała 97 lat

Marzenna Maria Schejbal, z domu Karczewska, urodziła się 10 października 1924 r. we Włocławku. Od siódmego roku życia mieszkała w Warszawie, gdzie chodziła do szkół.

W czasie Powstania Warszawskiego pełniła wraz z siostrą, dwa lata młodszą Henryką, funkcję sanitariuszki i łączniczki w batalionie "Łukasiński". Ze Starego Miasta ewakuowała się do Śródmieścia kanałami - z Daniłowiczowskiej na Chmielną.

Po upadku powstania, wraz z siostrą, dostała się do niewoli. Najpierw trafiła do obozu przejściowego w Ożarowie. Przeszła kilka obozów jenieckich. Z ostatniego z nich, Oberlangen, została wyzwolona przez wojska gen. Stanisława Maczka.

Po uwolnieniu odszukała wraz z siostrą matkę, która po upadku Warszawy znalazła się w KL Bergen-Belsen. Razem wyjechały do Murnau, a później do Włoch, skąd wraz z armią gen. Władysława Andersa dostały się do Wielkiej Brytanii. Tam trafiły do obozu przejściowego dla Polaków. W tym okresie Marzenna Schejbal poznała swojego przyszłego męża Witolda Schejbala, jednego z najsłynniejszych aktorów emigracyjnego teatru polskiego w Londynie.

W Londynie pracowała początkowo jako niania dzieci rosyjskiego księcia Galicyna. Później była kelnerką w londyńskim hotelu Shelbourne, a od lat 50. przez 10 lat w Ognisku Polskim przy Exhibition Road 55. Następne lata przepracowała w biurze podróży.

Od lat była zaangażowana w życie emigracyjne i współpracowała z wieloma polskimi organizacjami w Londynie. Przede wszystkim związana była ze Studium Polski Podziemnej, gdzie udzielała się jako wolontariuszka do ostatnich miesięcy życia.

Od 2001 r. była też przewodniczącą Koła Byłych Żołnierzy AK w Londynie. W 2012 r., w uznaniu wybitnych zasług w działalności na rzecz polonijnych środowisk kombatanckich, ówczesny prezydent Bronisław Komorowski odznaczył ją Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło: PAP