Zmarł kompozytor Augustyn Bloch

Augustyn Bloch urodził się 13 sierpnia 1929 roku w Grudziądzu. W latach 1950-59 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, pod kierunkiem wybitnego pedagoga organów Feliksa Rączkowskiego i kompozytora Tadeusza Szeligowskiego. Pod kierunkiem Szeligowskiego skomponował swój pierwszy utwór, "Fantasia per organo" (1953). W czasie studiów napisał także m.in. "Sonatę organową" (1954).

W czasie studiów koncertował jako organista we Wrocławiu, Oliwie i Warszawie. Od 1954 do 1977 roku był stałym współpracownikiem Teatru Polskiego Radia, jako twórca muzyki do sztuk i słuchowisk.

Jednym z najbardziej oryginalnych w dorobku Blocha jest utwór "Anenaiki" (1979), w którym wykorzystał chór składający się z szesnastu pojedynczych głosów dla uzyskania niezwykłych efektów dźwiękowych.

Ważny w twórczości Blocha był nurt religijny. Skomponował w jego ramach m.in. utwory: "Albowiem nadejdzie światłość Twoja" (psalmodia na recytatora, organy, chór i orkiestrę, 1987), "Litania Ostrobramska" (na chór mieszany i orkiestrę , 1989) oraz "Nie zabijaj!" (medytacje na baryton, wiolonczelę, chór i orkiestrę, 1990).

Wśród ostatnich kompozycji Blocha znalazły się m.in. "Pieśń przed zaśnięciem" (na sopran, chór 4 sopranów i zespół instrumentalny, 2002) oraz "W Górze nad nami" (medytacje na 4 soprany, 4 alty, 4 tenory, 4 basy i organy, 2003).

Pierwszą wykonawczynią wokalnych utworów Blocha bywała często jego żona - znakomita śpiewaczka Halina Łukomska.

W latach 1977-79 oraz 1983-87 Augustyn Bloch był wiceprezesem Związku Kompozytorów Polskich. Od 1979 do 1987 roku pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Programowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień".

Zdobył wiele nagród na międzynarodowych konkursach kompozytorskich, m.in. na konkursie w Vercelli (1961) za Wariacje fortepianowe "Karol Szymanowski in memoriam" oraz w Monako - za balet "Oczekiwanie" (1963). W 1969 zajął trzecie miejsce na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu, gdzie nagrodzono go za "Dialoghi (per violino ed orchestra)" (1964).

Za twórczość radiową dla dzieci otrzymał w 1960 nagrodę Komitetu do Spraw Radia i Telewizji. W 1975, za twórczość dla dzieci i młodzieży w dziedzinie muzyki ze szczególnym uwzględnieniem opero- baletu "Bardzo śpiąca królewna", uhonorowano go Nagrodą Prezesa Rady Ministrów.