Zamkowi Londyńskiemu zagrażają drapacze
Zamek Londyński - czyli 900-letnia królewska
forteca nad Tamizą - będzie wpisany na listę zagrożonych obiektów
dziedzictwa kultury UNESCO, jeśli nie zostanie rozwiązana kwestia
zasłaniających go drapaczy chmur - poinformowała
agenda ONZ ds. kultury.
08.01.2007 19:30
Według wstępnego raportu UNESCO londyńscy urbaniści nie zadbali dostatecznie o to, by Tower of London nie zasłoniły nowo wznoszone budowle. Tak będzie np. z mieszczącym biura i apartamenty "Shard of Glass", w kształcie wysmukłej piramidy czy też gigantycznej iglicy o wysokości 310 metrów.
Budowa tej przeszklonej, lekkiej wieży według projektu światowej sławy architekta Renzo Piano ma zostać ukończona w 2010 roku.
To kwestia wizualnej integralności i dobrego sąsiedztwa, które jest problemem we wszystkich większych miastach- powiedziała rzeczniczka Centrum ds. Światowego Dziedzictwa Gina Doubleday.
Chociaż wpis na listę zagrożonego dziedzictwa kultury i przyrody pomaga w uzyskaniu dodatkowych funduszy i wsparcia, umieszczenie na tej liście Londyńskiego Zamku byłoby dla Wielkiej Brytanii kłopotliwe - obecnie za jedyne w świecie zachodnim miejsce zagrożone uznaje się Park Narodowy Everglades w USA, wpisany na listę UNESCO w 1993 roku.
Tymczasem władze brytyjskie bagatelizują sprawę i wyrażają przekonanie, że Zamek Londyński, będący jedną z głównych atrakcji turystycznych kraju, nie trafi na listę zagrożonych miejsc światowego dziedzictwa.
Rzecznik Ministerstwa Kultury, Mediów i Sportu Toby Sargen przypominał, że w Wielkiej Brytanii działa komisja kontroli budownictwa, która przed wydaniem pozwolenia na budowę wymaga szerokich konsultacji społecznych; jego zdaniem wzięto pod uwagę wszystko, co należało.
Ministerstwo również przedłoży UNESCO własny raport, w którym przedstawi szczegółowo, co zrobiono, by zachować w pejzażu stolicy charakterystyczną sylwetkę Zamku Londyńskiego z jego wieżami, wieżyczkami i blankami.
Tower of London, zamek wzniesiony w XI wieku w miejscu dawnego rzymskiego fortu przez Wilhelma Zdobywcę, znalazł się na liście światowego dziedzictwa kultury w 1988 roku.