"Z głowy" - najnowsza książka Janusza Głowackiego

"Z głowy" to najnowsza książka Janusza Głowackiego, w której autor "postanowił przyjrzeć się, jaki był przedtem, jaki jest teraz, i zastanowić się, co go do tego doprowadziło" - jak sam powiedział podczas promocji zbioru opowiadań w Warszawie.

"Z głowy" znaczy tyle, co "z pamięci", ale także, że ktoś się z czymś uporał, zamknął jakąś sprawę. W swojej najnowszej, autobiograficznej książce Janusz Głowacki opisując swoje życie, sięga do spraw, które chciałby zamknąć, wydarzeń, które może już podsumować. "Z głowy" to także oczywiste nawiązanie do nazwiska autora.

"Z głowy" to zbiór miniatur autobiograficznych, często z ironicznymi pointami. Historyjki prowadzą czytelnika przez gruzy powojennej Warszawy, barwny światek literacki PRL-u, słynną knajpę w SPATiF-ie, Londyn, gdzie Głowackiego zastał stan wojenny, wreszcie Nowy Jork, w którym mieszka od lat.

W tej książce podjąłem próbę przyjrzenia się, jaki byłem przedtem, jaki jestem teraz i zastanowienia się, co mnie do tego doprowadziło. Pisałem tak poważnie, jak umiem. Wynika z tego, że w książce jest dużo komizmu. Jestem zdania, że o rzeczach tragicznych najlepiej pisać śmiesznie - powiedział Głowacki podczas poniedziałkowej promocji książki w Warszawie.

Janusz Głowacki urodził się w 1938 roku w Poznaniu. Zwrócił na siebie uwagę jako autor opowiadań zawartych w zbiorach "Wirówka nonsensu" i "Nowy taniec la-ba-da", "Polowanie na muchy". Pierwszą sztuką Głowackiego było "Cudzołóstwo ukarane", kolejne to "Obciach", "Mlecz" i "Kopciuch". Już w Nowym Jorku napisał "Polowanie na karaluchy", "Antygonę w Nowym Jorku" i "Czwartą siostrę". W 2001 roku ukazała się jego powieść pt. "Ostatni cieć".