Wybory do Sejmu: 19 września 1993

W wyborach do Sejmu w okręgach wg ordynacji proporcjonalnej wybierano 391 posłów. Mandaty dzielono metodą d'Hondta pomiędzy komitety, które uzyskały co najmniej 5%, a w przypadku koalicyjnych komitetów wyborczych (KKW) - 8% głosów. Z progu tego zwolnione były komitety mniejszości narodowych. Pozostałe 69 mandatów obsadzano z list krajowych, na których kolejność ustalały same komitety. Mandaty z list krajowych przydzielano proporcjonalnie metodą d'Hondta; mogły je uzyskać komitety, które uzyskały co najmniej 7% głosów. Frekwencja wyniosła 52,08%.

Partie prawicowe zdobyły ponad 40% głosów, ale tylko 10% mandatów. "Solidarności" do przekroczenia 5-proc. progu zabrakło 14 tysięcy głosów. Gdyby Katolicki Komitet Wyborczy "Ojczyzna" startował jako partia, byłby w Sejmie na wysokim miejscu. Jako koalicja nie przekroczył 8-proc. progu i nie wszedł do Sejmu. Zdecydowane zwycięstwo odniósł SLD. Zdobył 20% poparcia, co dało mu 171 mandatów (37,2%). Za nim był PSL - 15%, 132 mandaty (28%). Obie partie stworzyły koalicję, która przejęła władzę.

Wyniki pozostałych komitetów, które wystawiły listy w ponad połowie okręgów wyborczych:

Unia Demokratyczna – 10,59% poparcia, 74 mandaty (16,1%)
Unia Pracy – 7,28% poparcia, 41 mandaty (8,9%)
Katolicki Komitet Wyborczy ”Ojczyzna” – 6,37% poparcia, 0 mandatów
Konfederacja Polski Niepodległej – 5,77% poparcia, 22 mandaty (4,8%)
Bezpartyjny Blok Wspierania Reform – 5,41% poparcia, 16 mandatów (3,5%)
Mniejszość Niemiecka – 4 mandaty,

Mandatów poselskich nie dostały natomiast:

NSZZ ”Solidarność” – 4,90% poparcia
Zjednoczenie Polskie – Porozumienie Centrum – 4,22% poparcia
Kongres Liberalno-Demokratyczny – 3,99% poparcia
Unia Polityki Realnej – 3,18% poparcia
Przymierze Samoobrona – 2,78% poparcia
Partia X – 2,74% poparcia
Koalicja dla Rzeczypospolitej – 2,7% poparcia
Polskie Stronnictwo Ludowe – Porozumienie Ludowe – 2,37% poparcia

Źródło: Gazeta Wyborcza, Wikipedia