Wierni pomagają przy rekonstrukcji ogrodów w monasterze

Do monasteru zgłosiły się dwie osoby pomagające mnichom. Plantujemy ziemię pod nasadzenia roślin. Nie jest nas dziś wiele, ale być może pogoda trochę innych wystraszyła - powiedziała biorąca udział w pracach ogrodniczych Grażyna Nazaruk.

Dodała, że praca przy rekonstrukcji supraskich ogrodów to swoista ofiara od wiernych. Prace przy ogrodzie trwają od wiosny, a wierni cały czas w nich uczestniczą pod nadzorem mnichów. Kolejna taka okazja - za tydzień. Jeszcze we wrześniu mają być sadzone rośliny, które mogą przetrwać zimę.

Nadzorujący prace w ogrodzie ojciec Sebastian powiedział, że pomoc ze strony wiernych jest dla mnichów bardzo ważna i cenna. Ocenił, że od wiosny grono pomocników to już ok. 500 osób, które wykonywały najcięższe prace ziemne.

Prace remontowe w monasterze trwają od wielu lat. W październiku zacznie tam także działać największe w Polsce muzeum ikon, przygotowywane przez władze województwa podlaskiego. W klasztorze ma powstać również hotel - na ten cel udało się zdobyć środki unijne.

Ogród włoski będzie o jedną piątą mniejszy niż ten pierwotny sprzed wieków, znany z zachowanych dokumentów z 1843 roku - będzie miał powierzchnię około jednego hektara. Barokowy charakter ogrodu ma być zachowany. W przyszłym roku będą budowane altanki i kapliczka oraz fontanna - dodał ojciec Sebastian. Jeszcze tej jesieni w ogrodzie będą posadzone ozdobne rośliny, cisy, bukszpany, tuje. Wszystkie prace nadzoruje konserwator zabytków.

Źródła prawosławne podają, że początek klasztoru Zwiastowania Najświętszej Marii Panny w Supraślu sięga 1498 roku, kiedy to wojewoda nowogrodzki, marszałek Wielkiego Księstwa Litewskiego Aleksander Chodkiewicz i biskup smoleński Józef Sołtan założyli klasztor w pobliskim Gródku. Osiedlili się tam mnisi kijowscy. Życie dworskie przeszkadzało jednak zadaniom zakonnym, dlatego przenieśli się oni w inne, bardziej ustronne miejsce.

W 1500 roku w Supraślu zaczęła się budowa klasztoru, a rok później wyświęcono tam pierwszą drewnianą cerkiew pod wezwaniem św. Jana Teologa.

Przez wieki klasztor zmieniał właścicieli: należał do prawosławnych, potem do unitów-bazylianów (w latach 1635-1839; unici uznawali dogmaty Kościoła katolickiego i zwierzchnictwo papieża) i znowu do prawosławnych. W 1924 r. Skarb Państwa przekazał go katolikom.

Po 1989 roku klasztor był przedmiotem sporu między Kościołem katolickim i Cerkwią prawosławną. W 1996 roku Urząd Rady Ministrów podjął ostateczną decyzję o przyznaniu spornych obiektów w

Supraślu nieodpłatnie na własność Cerkwi. Od tamtego czasu trwa sukcesywna odbudowa klasztornych obiektów.

Od 2005 roku - decyzją Komisji Regulacyjnej, zajmującej się sprawami majątkowymi polskiej Cerkwi - do Cerkwi należą także katakumby, gdzie przed wiekami grzebano zmarłych, do których prawa rościli również katolicy; był o nie także spór administracyjny między gminą a powiatem.