Wenezuela głodzi na śmierć własnych obywateli. Kobiety boją się rodzić tam dzieci
Ludzie jak szkielety umierający na ulicach i zamieszki głodnych desperatów. To nie obrazki z getta w okupowanej Warszawie ani nawet głodująca Afryka. To wynik populistycznej dyktatury rządzącej w imię socjalizmu i sprawiedliwości społecznej.
- Umieramy z głodu! – krzyczą Wenezuelczycy i oskarżają rząd o to, że pozwala umierać najbiedniejszym. Lekarze są przerażeni. Liczba dzieci zmarłych z głodu w ciągu kilku miesięcy liczona jest już w setkach. Z głodu i osłabienia umierają też ludzie chorzy i starzy. Kryzys gospodarczy i żywnościowy nie jest żadną tajemnicą, ale rząd w Caracas długo ukrywał rosnącą liczbę zgonów.
Dramat głodu potęguje załamanie się służby zdrowia i wzrost liczby chorób, które w przeszłości były pod kontrolą. Gwałtownie rośnie liczba cierpiących na odrę i malarię oraz kobiet umierających na komplikacje okołoporodowe Wiele młodych dziewczyn tak bardzo boi się ciąży i śmierci w połogu, że decyduje się na sterylizację. To jest już zjawisko masowe, ale sam zabieg jest niebezpieczny w kraju, w którym niemal wszystkie szpitale mają problem z bieżącą wodą.
Trwa ładowanie wpisu: twitter
Kraj chudych ludzi
Sytuacja pogarsza się w miarę jak niedożywienie wycieńcza coraz większą liczbę ludzi. Według lokalnych badaczy ponad 64 proc. mieszkańców kraju straciło w ubiegłym roku średnio po 11 kg. Rok wcześniej to było ok. 7 kg. Niedożywienie wynika z tego, że rolnictwo zaspakaja jedynie jedną czwartą zapotrzebowania Wenezueli na żywność. Będzie jeszcze gorzej bo brakuje nie tylko nawozów, ale nawet nasion na kolejny zasiew, a niemal cały sprzęt rolniczy jest przestarzały lub zepsuty.
Kryzys żywnościowy w kraju o największych na świecie rezerwach ropy na świecie i innych, ogromnych bogactwach naturalnych, jest skutkiem populistycznych rządów eksperymentujących z socjalistyczną ideą równości społecznej. Na przykład ustawa o sprawiedliwych kosztach i cenach wprowadziła limity cenowe, które miały ograniczyć inflację i umożliwić obywatelom godne życie
Skutek jest odwrotny. Obecnie inflacja szacowana jest na 35 proc. dziennie, a ograniczenia cenowe powodują, że praktycznie niczego nie opłaca się produkować. Rząd importuje żywność, ale kupuje przede wszystkim towary najtańsze, które nieczęsto nie zaspokajają najprostszych potrzeb biologicznych.
Zobacz także: Ustawa nr 447. prof. Gliński: to są bardzo drażliwe tematy
Socjalizm zdewastował kraj
Wenezuela miała być socjalistycznym rajem, a obywatele przez lata wierzyli obietnicom populistów. Dopóki na świecie utrzymywały się wysokie ceny ropy naftowej prezydent Hugo Chavez realizował sen o sprawiedliwości społecznej. Prezydent i były wojskowy, który uwielbiał pokazywać się w czerwonym berecie, znacjonalizował i scentralizował wiele gałęzi gospodarki. Zwiększył tez wydatki na opiekę społeczną, służbę zdrowia. Poziom ubóstwa realnie spadł a ludzie go kochali.
Eksperci alarmowali, że przed chorymi rozwiązaniami gospodarczymi, na które nie stać będzie nawet tak bogatego kraju jak Wenezuela. Chavez, który zmarł na raka w 2013 r. nie widział upadku zbudowanego przez siebie systemu. Kryzys wywołany załamaniem się cen ropy w 2014 r. dopadł jego następcę Nicolasa Maduro.
Niedoborom i inflacji towarzyszy gwałtowny wzrost przestępczości. . Dochodzi do sytuacji tak absurdalnych, że ludzie wyplatają torebki z banknotów i sprzedają je w Kolumbii za cenę kilkadziesiąt razy większą od wartości zużytych pieniędzy.
Sfrustrowani Wenezuelczycy masowo zaczęli wychodzić na ulice, a władza na demonstracje odpowiedziała represjami i krwawo stłumiła protesty. Teraz ludzie głosują nogami i setkami tysięcy uciekają z kraju. Codziennie grancie z Kolumbią i Brazylią przekracza ok. 5 tys. ludzi. Szacuje się, że w tym roku liczba uchodźców wrośnie do ok. 1,8 mln., co oznaczać będzie największy kryzys migracyjny w historii Ameryki Łacińskiej.