Warszawa ma kolejny zabytek!
Dawne Biuro Projektowo – Technologiczne „Motoprojekt” znalazło się w rejestrze Konserwatora
Budynek biurowy wybudowany ok. 1954 roku wg proj. Marka Leykama, położony w Warszawie przy ul. Wspólnej 62 został wpisany do rejestru zabytków. - Nieprzekształcona i oryginalna forma obiektu wraz z pierwotnymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi i w znacznej mierze materiałowymi, decyduje o jego wysokich walorach artystycznych i naukowych - poinformowała Agnieszka Żukowska z biura prasowego Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków .
Inż. J. Dowgiałło, autor budynku należał do grona architektów tworzących w opozycji do obowiązującej ówcześnie doktryny socrealistycznej, a biurowiec (przeznaczony pierwotnie na Biuro Projektowo – Technologiczne Przemysłu Motoryzacyjnego „Motoprojekt”, następnie na Biuro Prezydium Rady Państwa) został uznany wręcz za skrajny przykład „odchylenia kosmopolitycznego”.
- Z pewnością projekty M. Leykama – m. in. gmachu Najwyższej Izby Kontroli w Warszawie, Centralnego Domu Towarowego w Poznaniu oraz, wespół z J. Hryniewickim, stołecznego Stadionu Dziesięciolecia – są świadectwem nowatorstwa i śmiałości architekta, jak również – odnosząc się do użytego detalu – jego fantazji („neoromańska” oprawa rotundy, lwie głowy w kapitelach kolumn, główki karpi w bazach) - czytamy w komunikacie Konserwatora. M. Leykam - wraz z J. Hryniewieckim, J. Romańskim, A. Szwejkowskim – współtworzył szkołę projektowania polskiej architektury przemysłowej. Budynek „Motoprojektu” jest obok Fabryki Samochodów Ciężarowych w Lublinie i innych, przykładem realizacji związanych z polskim przemysłem motoryzacyjnym.
"Sześciokondygnacyjny budynek wybudowany na rzucie kwadratu, o kubicznej bryle i zasadniczo symetrycznej dyspozycji wnętrz oraz elewacji, otrzymał kostium stylowy nawiązujący do pałaców doby florenckiego quattrocenta, wyrażony masywną rustyką dwukondygnacyjnej strefy cokołowej i wydatnie wysuniętą płytą gzymsu koronującego. Do wykończenia elewacji, przeprutych parami wąskich okien, użyto okładziny kamiennej wykonanej z wapienia pińczowskiego oraz żółtego piaskowca, akcentującej monumentalny, historyzujący charakter biurowca. Dominującą w układzie wnętrz rotundę „dziedzińca” wewnętrznego przykryto spłaszczoną kopułą ze świetlikami, całość opasano galerią zestawioną z marmoryzowanych kolumn. „Krużganki”, będące czytelnym odniesieniem do architektury i dekoracji zastosowanej na Wawelu, prowadzą do poszczególnych pomieszczeń biurowych. W kondygnacji podziemnej zaprojektowano salę konferencyjną (schron) przykrytą żelbetową łupiną osadzoną na efektownym, promienistym układzie żeber" - możemy przeczytać w opisie
budynku. Przeczytajcie też: Skwer Batalionu AK „Ruczaj" wpisany do rejestru zabytków!
