RegionalneWarszawaPtaki zniknęły po rewaloryzacji trzech warszawskich parków

Ptaki zniknęły po rewaloryzacji trzech warszawskich parków

Bardzo duże znaczenie dla parkowych ekosystemów mają drzewa stare. Nie da się ich zastąpić młodymi

Ptaki zniknęły po rewaloryzacji trzech warszawskich parków

W czwartek 22 maja 2014 roku, w Muzeum i Instytucie Zoologii PAN, odbył się wykład profesora Macieja Luniaka. Dotyczył on przyrody parków. Prof. Luniak jest ornitologiem i ekologiem miasta, który od wielu lat stara się o to by warszawskie parki były bardziej przyjazne nie tylko nam, warszawiakom, ale również przyrodzie.

Podczas wykładu profesor przedstawił dane pokazujące, jaki wpływ na liczebność i różnorodność gatunkową ptaków miały rewaloryzacje przeprowadzone w trzech warszawskich parkach - sprawę opisuje na swojej stronie stołeczna fundacja Sendzimira.

Z Kępy Potockiej zniknęła połowa ptaków

W Parku Kępa Potocka w 2006 roku żyło 25 gatunków ptaków, w liczbie 56 par. Po przeprowadzonej tam rewaloryzacji, która miała miejsce w 2008 r., liczby te zmniejszyły się do 17 gatunków i 29 par. Zmiany na niekorzyść postępowały również w kolejnych latach. W 2013 roku - pięć lat po rewaloryzacji - w parku zaobserwowano już jedynie osobniki 13 gatunków, w liczbie 26 par. Oznacza to, że po rewaloryzacji tego parku zniknął co drugi występujący tam gatunek ptaków. O połowę zmniejszyła się również ich liczebność.

Podobnie stało się w Parku im. Stefana Żeromskiego

W 2004 roku w tym miejscu zaobserwowano 20 gatunków ptaków, 107 ptasich par. Po rewaloryzacji, która odbyła się dwa lata później, w parku były już jedynie 74 pary i 16 gatunków. W 2013 roku liczby te zmniejszyły się do 64 par czternastu gatunków.

W Ogrodzie Krasińskich dzieje się to samo

Wstępne obserwacje w tym parku wskazują na to, że z występujących tam przed rewaloryzacją 26 gatunków ptaków pozostało już tylko 15. Ich liczebność spadła o ponad 40 procent.

Jednym z najważniejszych powodów tych zmian były wycinki drzew i krzewów. Jak podkreśla profesor Luniak, bardzo duże znaczenie dla parkowych ekosystemów mają drzewa stare. W metrze sześciennym korony starego drzewa liściastego potrafi żyć nawet tysiąc osobników różnych gatunków, w tym owadów. Przez dziesiątki lat życia drzewa jest ono zasiedlane przez bezkręgowce, grzyby, ptaki i inne organizmy. Wycięcie starego drzewa zubaża teren. Posadzenie w to miejsce młodych drzew , nawet w dużej ilości, nie rekompensuje tej straty.

Obraz
Obraz
Wybrane dla Ciebie
Komentarze (0)