Pogrzeb Andrzeja Kopiczyńskiego. "Potrafił oddać paradoksy i absurdy egzystencji w Polsce Ludowej"
W środę w kościele pw. św. Karola Boromeusza odbył się pogrzeb aktora Andrzeja Kopiczyńskiego, który zmarł 3 października w wieku 82 lat. Artysta został pochowany na warszawskich Powązkach.
Decyzją prezydenta Andrzeja Dudy, artysta został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla kultury polskiej oraz za działalność artystyczną. Podczas uroczystości pogrzebowych w kościele pw. św. Karola Boromeusza ddczytano również list napisany przez wicepremiera i ministra kultury, Piotra Glińskiego.* *
30.08.2017 13:16
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
- Potrafił oddać paradoksy i absurdy egzystencji w Polsce Ludowej, a zarazem małe i wielkie dramaty codziennego życia - napisał minister Gliński.
W pamięci Polaków oraz głównie warszawiaków pozostanie jako legendarny inżynier Karwowski z serialu "Czterdziestolatek". Serial produkowany przez Telewizję Polską w latach 1974-77 przyniósł mu ogromną popularność. Obrazował losy warszawskiej rodziny, które idealnie wkomponowały się w rzeczywistość lat 70. i propagandy sukcesu (m.in. budowa Trasy Łazienkowskiej w Warszawie, dworca PKP Warszawa Centralna, czy Trasy Toruńskiej).
Zmarł po długiej chorobie
Andrzej Kopiczyński od dawna chorował. Po śmierci Moniki Dzienisiewicz, żony gwiazdy serialu "Czterdziestolatek", opieka nad schorowanym aktorem spadła na jej syna z poprzedniego małżeństwa. Andrzejem Kopiczyńskim opiekował się jego pasierb, Rafał Olbrychski. Wspierał go także Daniel Olbrychski i jego żona, Krystyna Demska-Olbrychska, którzy byli w bliskich kontaktach ze zmarłą.
Aktor warszawskich scen teatralnych
Kopiczyński urodził się 15 kwietnia 1934 roku w Międzyrzecu Podlaskim. Studiował w PWST w Łodzi, którą ukończył w 1958 roku. Tuż po zdobyciu dyplomu uczelni, rozpoczął owocną karierę na scenie, ekranie i na falach eteru, Kopiczyński znany był bowiem z pięknej barwy głosu.
Zadebiutował na ekranie w 1957 roku w filmie Jerzego Kawalerowicza "Prawdziwy koniec wielkiej wojny". Występował m.in. w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie; był również aktorem Teatru Współczesnego w Bydgoszczy, od 1970 roku aktor występował na scenach teatrów warszawskich; był aktorem m.in. Teatru Narodowego, Teatru Rozmaitości, Teatru Na Woli, występował również w Teatrze Kwadrat.
Źródło: (pap/wp.pl)
Przeczytajcie również: Wola. Powstanie skwer im. W. Bartoszewskiego? PiS przeciwko. "Bo dostał order od Niemców"
