Pawilon Emilia zostanie przeniesiony. Podpisano list intencyjny

Na czym ten plan ma polegać? W piątek późnym popołudniem w sprawie Emilki podpisano list intencyjny. Zakłada on współpracę i koordynację działań między M.St. Warszawa, a spółką Emilia (właścicielem działki i pawilonu) w zakresie przenosin pawilonu.

Ustalono m.in., że Zgodnie z koncepcją zaprezentowaną publicznie kilka tygodni temu ma on zostać przeniesiony na działkę w sąsiedztwie PKiN i parku Świętokrzyskiego (nie na plac Defilad) w miejsce, gdzie plan miejscowy przewiduje budowę ogrodu zimowego z funkcjami muzealnymi. - O tym, jaka będzie docelowa funkcja pawilonu mają zdecydować warszawiacy w konsultacjach społecznych - pisze urzędnik.

Krasucki dodaje, że Warszawa i spółka Emilia będą partycypować finansowo w przedsięwzięciu w równym zakresie. - Ustalono także, że rozbiórka będzie prowadza na podstawie ekspertyz i projektu wykonawczego zakładających demontaż i ponowny elementów pawilonu, a nie jego wyburzenie. To gwarantuje, że nie sprawdzi się czarny scenariusz wyburzenia. Sam proces demontażu, konserwacji, a potem montażu-budowy będzie transparentny - wyjaśnia zastepca stołecznego konserwatora. I dodaje, że szczegółowe porozumienie między miastem a spółką ma zostać podpisane w ciągu trzech tygodni.

W najbliższy poniedziałek pracę rozpoczną eksperci konserwatora. Mają wykonać dokładną ekspertyzę konstrukcyjną i analizę technologii przeniesienia poszczególnych elementów. - Następnie przygotujemy miejsce na pracownię konserwacji. Za kilka miesięcy zostanie przygotowany projekt budowlany dla pawilonu w docelowej lokalizacji - informuje Krasucki. - Trzymajcie kciuki, byśmy już w przyszłym roku mogli spotkać się w nowej-starej Emilii - dodaje.

Dom Meblowy „Emilia” otwarto 15 stycznia 1970 roku. Od 2008 jest tymczasową siedzibą Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Po informacji, że budynek ma zostać zburzony, a w jego miejscu miałby się pojawić nowy, 196-metrowy wieżowiec, warszawiacy zaczęli protestować.
Pawilon nie figurował w rejestrze ani ewidencji zabytków. Choć przez moment tak było. W 2012 roku ówczesny stołeczny konserwator Piotr Brabander wpisał go do ewidencji... nocą, kilka godzin po sprzedaniu przez skarb państwa działki z Emilią firmie Griffin Investments. Firma nie wiedziała, że nieruchomość jest więc pod ochroną. Próba ta się skończyła się skandalem oraz wykreśleniem "Emilki" z ewidencji zabytków.

W piśmie jakie otrzymał serwis WawaLove.pl od Griffin Investments można było przeczytać m.in. że "obiekt, w chwili jego zakupienia nie znajdował się w ewidencji zabytków i nie znajduje się w niej i dziś, nie posiada więc, zdaniem ekspertów i historyków wartości architektonicznie cennej na tyle, aby zostać objętym ochroną konserwatorską". - Celem działań Griffin Real Estate nigdy nie było niszczenie dziedzictwa kulturowego czy zabytkowej architektury Warszawy. Gdyby budynek oficjalnie posiadał wartość zabytkową, nie stanowiłby przedmiotu inwestycyjnych zainteresowań firmy - pisał przedstawiciel firmy.

Mianowana niedawno na stanowisko Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, Barbara Jezierska wszczęła w lutym postępowanie w sprawie wpisu do rejestru zabytków nieruchomych woj. mazowieckiego – zgodnie z treścią wniosku „zespołu pawilonu handlowego Emilia, składającego się z dawnego pawilonu ekspozycyjnego oraz wnętrz handlowych, dawnej kawiarni i zaplecza administracyjno-biurowego w przyziemiu i pierwszej kondygnacji budynku mieszkalnego przy ul. Pańskiej 3, połączonych łącznikami nad pasażem między pawilonem i budynkiem mieszkalnym”, położonych w Warszawie przy u. Emilii Plater 51 oraz Pańskiej 3.

Przeczytajcie też: