Fotostory: Zajezdnia na Woli

W 1903 roku, w związku z rozbudową sieci konnych tramwajów, na Młynarskiej powstała remiza tramwajowa. Była czwartą zajezdnią w Warszawie. W 1907 roku całość została przebudowana - od podstaw zbudowano 8-torową halę czołową mogącą pomieścić 56 wagonów. Zbudowano też nowy budynek stolarni i lakierni oraz magazyn i kotłownię. Zajezdnia była nieprzelotowa, wjazd i wyjazd odbywały się przez skrzyżowanie ulic Wolskiej i Młynarskiej. Po przeciwnej stronie ulicy Młynarskiej zbudowano do tego hale i budynki pomocnicze Warsztatów Głównych.

Już w 1914 roku do istniejącej zajezdni dobudowano kolejne dwie hale postojowe z kanałami rewizyjnymi na całej długości. Dzięki rozbudowie cała zajezdnia mogła pomieścić aż 168 wagonów tramwajowych.

Początkowo wojna nie dotknęła zajezdni.* Jednak 22 października 1943 roku podczas Rzezi Woli zginęło tu 10 tramwajarzy. Z kolei nocy z 1 na 2 sierpnia 1944 roku zajezdnia została zajęta przez powstańców stając się na kilka dni ważnym ośrodkiem oporu.* 5 siepnia 1944 roku Niemcy zdobyli, a następnie podpalili zajezdnię - zniszczeniu uległy budynki i wyposażenie zajezdni oraz większość znajdującego się tam taboru. Zginęło ok. 1000 pracowników zajezdni.

Po wojnie rozpoczęto odbudowę zajezdni. Początkowo uruchomiono spaloną ale uprzątniętą z gruzu I halę. Tabor stacjonował tam pod gołym niebem. W 1947 roku odbudowano dwie kolejne hale, obie 8-torowe. W 1948 r. dokończono odbudowę pierwszej hali, wszystkie wagony trafiły pod dach.

W 1951 roku zbudowano drugi wjazd od ulicy Skierniewickiej. W ten sposób zajezdnia stała się częściowo przelotowa. Wjazdy odbywały się teraz zarówno od ulicy Wolskiej jak i Skierniewickiej, a wyjazdy tylko na Wolską.

1 stycznia 1967 r. zajezdnia otrzymała oficjalną nazwę Zakład Eksploatacji Tramwajów R-1 Wola. W latach 1972-1974 zajezdnia została zmodernizowana. Ostatnie większe zmiany miały w zajezdni miejsce w 1980 roku.

Źródło: tramwar4.republika.pl