Dzieci w wieku 24-36 miesięcy, które mieszkają na terenie stolicy mogą zostać za darmo zaszczepione przeciwko pneumokokom, bakteriom szczególnie groźnym dla maluchów. Akcja szczepień finansowana przez miasto stołeczne Warszawa trwa do 7 grudnia tego roku.
Szczepienia są realizowane w 45 placówkach. Ich adresy można znaleźć na stronie Urzędu m.st. Warszawy .
Rodzice maluchów mogą skorzystać z bezpłatnej porady lekarza pediatry oraz zaszczepić swoje dziecko szczepionką tzw. 13-walentną. Zapewnia ona obecnie najszerszą ochronę przeciwko inwazyjnej chorobie pneumokokowej (IChP), która może mieć m.in. postać zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych czy sepsy.
Program profilaktycznych szczepień przeciwko pneumokokom dla dzieci z terenu Warszawie jest obliczony na pięć lat. Tylko do końca tego roku Urząd Miasta przeznaczył na ten cel 1,5 mln zł.
Czym są pnneumokoki?
Często bytują one w gardle lub jamie nosowej dzieci i dorosłych nie wywołując choroby (jest to tzw. nosicielstwo, które nie wymaga leczenia). Przenoszą się drogą kropelkową lub przez kontakt bezpośredni z osobą chorą lub nosicielem. U dzieci bakterie te przeważnie wywołują zakażenia górnych dróg oddechowych i ostre zapalenie ucha środkowego. Ale gdy przedostaną się do krwi mogą spowodować ciężką, groźną dla życia inwazyjną chorobę pneumokokową (IChP).
Na IChP narażone są najbardziej osoby do piątego roku życia,* ale najwięcej poważnych powikłań oraz zgonów stwierdza się u dzieci w wieku do 2 lat.* Ponieważ coraz częściej pojawiają się szczepy pneumokoków oporne na działanie znanych antybiotyków leczenie IChP może być utrudnione. Dlatego specjaliści uważają, że najlepiej zapewnić dziecku ochronę przed tymi bakteriami szczepiąc je przed drugim rokiem życia.
W Polsce szczepienia te są wprawdzie zalecane, ale nie obowiązkowe, co oznacza, że nie są refundowane. Jedna dawka szczepionki może kosztować od 200 do 300 zł (zależnie od preparatu).
Obowiązkowymi (czyli bezpłatnymi) szczepieniami przeciw pneumokokom objęte są dzieci od drugiego miesiąca życia do ukończenia piątego roku życia z grup wysokiego ryzyka, m.in. z różnymi chorobami przewlekłymi, po urazie lub z wadą ośrodkowego układu nerwowego. Refunduje się je również dzieciom od drugiego miesiąca życia do ukończenia pierwszego roku, które urodziły się przed trzydziestym siódmym tygodniem ciąży lub ważyły po urodzeniu mniej niż 2,5 kg.
