Trzydziesta rocznica budowy metra w Warszawie
Na początku był wielki dół, dużo słomy i betonu. Dziś mija 30 lat od rozpoczęcia budowy warszawskiego metra. Decyzja w tej sprawie zapadła na najwyższych szczeblach ówczesnej władzy. Budowę rozpoczęto na Ursynowie. Początkowo stosowano metodę odkrywkową, co spowodowało paraliż komunikacyjny części Ursynowa i Mokotowa. Rzecznik Metra Warszawskiego Krzysztof Malawko opowiada o początkach budowy.
Okazuje się, że inwestycja miała bardzo duży wpływ na całą gospodarkę. Projektanci zaplanowali, że południowe stacje będą wyłożone kafelkami. Jednak nie było fabryki, która mogłaby zrealizować tak duże zamówienie. Władze zdecydowały więc, że powstanie fabryka w Opocznie. Zastanawiano się też skąd brać beton, niezbędny do budowy tuneli. Zbudowano więc w Warszawie dużą fabrykę, która dostarczała surowiec.
Metodę odkrywkową porzucono, kiedy budowa dotarła do centrum miasta. Od stacji Politechnika tunel drążono już tarczą. Ale było to urządzenie zupełnie inne, niż używane dzisiaj. Tarcza produkcji radzieckiej posuwała się średnio dwa metry na dobę. Urobek z tarczy wydobywało się ręcznie i pakowało się na wagoniki. Potem trzeba było zrobić obudowę tunelu. Na pierwszym etapie uszczelniało się go słomą.
Od ponad roku trwa drążenie tuneli centralnego odcinka drugiej linii metra. Krzysztof Malawko chwali się, że prace posuwają się bardzo szybko. W ciągu doby może powstać nawet 40 metrów tunelu. Prawie wszystko jest zautomatyzowane. Wydrążony urobek jest transportowany specjalnym taśmociągiem i wydobywany na powierzchnię.
Budowa drugiej linii metra nie jest jednak prowadzona bez przeszkód. W sierpniu zeszłego roku na teren budowy stacji Powiśle wlała się woda z błotem, a w październiku zapadła się ziemia w okolicach budowy stacji Świętokrzyska. Spowodowało to opóźnienia i dodatkowe koszty.
Z deklaracji urzędników miejskich wynika, że pierwsi pasażerowie pojadą drugą linią jesienią 2014 roku. Duża część budowy metra jest finansowana z dotacji Unii Europejskiej.