Tak Xi Jinping planuje zdobyć Tajwan. Chińska strategia i tajwańska odpowiedź

Chiny nasilają kampanię nacisku na Tajwan. Strategia Pekinu, znana jako "pióro i broń", opiera się na krajowej kampanii medialnej i agresywnej retoryce wobec przyjaciół Tajpej. Pekin od kilku lat wywiera presję militarną na Tajwan, wysyła samoloty bojowe i okręty wojenne, narusza wody terytorialne niezależnego państwa, udowadnia swoje prawa do tajwańskiego terytorium, za narastające napięcia oskarżając tajwańskiego prezydenta Lai Ching-te. Chiny za pomocą różnych taktyk starają się też zasiać podziały na Tajwanie.

Prezydent Chin, Xi Jinping, podejmuje kroki w celu zdobycia Tajwanu, używając strategii polegającej na kombinacji presji wojskowej i subtelnej ingerencji politycznej. Pekin regularnie wysyła samoloty i okręty do tajwańskich wód terytorialnych, obwiniając władze wyspy o niepodległościowe ambicje i zastraszając mieszkańców wyspy.

Chiny dążą do "zjednoczenia" z Tajwanem. Strategia Pekinu obejmuje naciski gospodarcze, kampanie dezinformacyjne, presję wojskową. ChRL utrzymuje też, że Tajwan jest jej zbuntowaną prowincją i nie wyklucza użycia siły, aby osiągnąć cel - "jedność narodową".

Chiny jednocześnie próbują wpłynąć na lokalną politykę, wzmacniając relacje z opozycyjną partią Kuomintang (KMT) i próbując zaszkodzić reputacji rządzącej elity z Demokratycznej Partii Postępowej (DPP). Prezydent Chin Xi Jinping uznał poddanie Tajwanu kontroli Pekinu za kluczowy element swojego "chińskiego marzenia" o odrodzeniu narodowym

Główne aspekty chińskiej strategii to cała paleta działań. Naciskom militarnym towarzyszy presja ekonomiczna, polityczna i wpływowa, a także kampanie dezinformacyjne, które mają podważyć tajwańską suwerenność i zasiać niezgodę.

Oficjalna retoryka chińskich władz to przekaz, który podkreśla, że zjednoczenie z Tajwanem jest "wspólnym dążeniem wszystkich Chińczyków".

Pekin, obok presji militarnej, stosuje strategię siania podziałów wewnętrznych na Tajwanie. Ma to na celu wywołanie politycznej destabilizacji, która mogłaby ułatwić chińskie interwencje. Gao Zikai, wicedyrektor chińskiego think tanku, określił ten plan jako "drugi incydent w Xi'an".

Pierwszy incydent w Xi'an miał miejsce 12 grudnia 1936 roku, za rządów ówczesnego prezydenta Republiki Chińskiej Czang Kaj-szeka. Jego podwładni umieścili go w areszcie domowym, zmuszając go do dostosowania się do programu KPCh.

Czytaj też: Zginęli po izraelskim nalocie. Pokój w Gazie na skraju załamania

Kwestia przyszłości Tajwanu jest również przedmiotem wewnętrznej walki politycznej. DPP zarzuca Chinom próbę podważenia tajwańskiej demokracji poprzez polityczne machinacje i propagandę. Ostatnie nieudane próby odwołania prochińskich polityków przez DPP mogą świadczyć o tym, że nie wszyscy Tajwańczycy są przeciwni współpracy z Pekinem.

Opozycyjna polityka KMT, choć niejednolita, często jest bardziej umiarkowana względem Chin, co w oczach niektórych wyborców zwiększa szansę na zachowanie pokoju.

Przeczytaj również: Blackout w części Paryża. Wstrzymano niektóre linie metra

Przyszłość relacji Tajwan-Chiny zależy w dużej mierze od wewnętrznych rozgrywek tajwańskich polityków. Zbliżające się wybory lokalne mogą sprawić, że DPP przeniesie nacisk na bezpieczeństwo narodowe, podczas gdy KMT będzie próbowało zyskać przewagę polityczną, przedstawiając się jako partia pokoju i stabilizacji.

Źródło: "WSJ", Onet