internauci(strona 13/35)

Karabin maszynowy na baterie, pistolet czy plastikowy dynamit to niektóre z zabawek 5-letniego Dominika z Łodzi. – Często chodzi po domu i wykrzykuje „pif-paf”. Jak kogoś złapie, to „zabija”. Najczęściej ofiarą pada pies – mówi w rozmowie z Wirtualną Polską mama Dominika, Ania.

Żyję obok was. Pod stałą kontrolą lekarza, z kiepską rentą. Jestem chory na schizofrenię i chcę o tym opowiedzieć. Ta choroba wyklucza - wszędzie, gdzie się pojawiam jestem opatrzony plakietką "chory psychicznie". Chorzy na schizofrenię mają problemy ze znalezieniem pracy - ta choroba działa jak klątwa. Wszędzie zamykają się przed tobą drzwi.

Nie pożyczają cukru, nie mówią "Dzień dobry", ani nie uprzedzają o większych spotkaniach rodzinnych czy towarzyskich. Czy tak właśnie zachowują się względem siebie dzisiejsi sąsiedzi? Niekoniecznie. Powstaje coraz więcej portali, pomagających w nawiązaniu kontaktu z ludźmi mieszkającymi obok. Inną formą przybliżenia czy nawiązania kontaktu są różnego rodzaju inicjatywy. Choć odpowiedź na pytanie jak wyglądają obecnie relacje sąsiedzkie nie jest prosta.

Marceli miał trzy lata kiedy pierwszy raz zobaczył Stalina. Siedział na nocniku, a „wujek” z obrazka na ścianie uważnie mu się przyglądał. Chłopiec wędrował więc z tym nocnikiem to w lewy kąt gabinetu, to w prawy, uciekając przed bezczelną obserwacją swojej osoby. Jednak Stalin uparcie wodził za Marcelim wzrokiem, nie pozwalając mu spokojnie zrobić kupy.