Szyityzm jest nurtem politycznym i religijnym w islamie, reprezentowanym przez liczne ugrupowania, opowiadające się za prawem czwartego kalifa "sprawiedliwego" Alego Ibn Abi Taliba, brata stryjecznego i zięcia proroka Mahometa, oraz jego potomków do sprawowania zwierzchności nad wszystkimi muzułmanami. Ponieważ po śmierci Alego jego potomkom nigdy nie udało się zdobyć władzy, wystąpili jako opozycja wobec panujących kalifów, uważając ich za uzurpatorów i walcząc z nimi.
Sunnici stanowią główne ugrupowanie w islamie (ok. 90% wyznawców), przeciwstawne szyitom; doktryna sunnitów rozwinęła się w toku walk politycznych o władzę w początkowym okresie islamu; sunnici nie uznawali aspiracji szyickich imamów do sprawowania zwierzchności nad wszystkimi muzułmanami.
Oba ugrupowania zarzucają sobie odstępstwo od zasad islamu; wysiłki teologów muzułmańskich, którzy od XIX w. starają się pogodzić obie doktryny, są niweczone przez spory polityczne. (iza)
