Strażak: "Po godzinach tyram na budowie, a i tak musiałem sprzedać rodzinny dom! Szlag mnie trafia"

Patryk Osowski, Wirtualna Polska: Napisał pan do WP, że mimo ciężkiej pracy, pieniędzy nie starcza nawet na wyjście z dziećmi na pizzę. Żeby pozbyć się kredytu 1400 zł miesięcznie, sprzedał pan dom, który wybudowaliście wspólnie z ojcem.

34-letni pan Piotr* strażak spod Warszawy:* Żeby dojechać do pracy na czas wstaję o godz. 4:30. Jadę przez całą Warszawę i zaczynam 24-godzinny dyżur. Po dobie ciężkiej pracy w PSP melduję się na budowie. Tam kolejne 7-10 godzin i dopiero wracam do domu. A i tak bardzo ciężko związać koniec z końcem.

Rozumiem, że ktoś ma lepsze wykształcenie i większe doświadczenie. Ja mu nie żałuję. Ale jak przeczytałem, że komendant zarabia ponad 21 tys. zł, a nam nie chcą dać kilkaset zł podwyżki, to szlag mnie trafił.

Nie raz, ale ja lubię to, co robię. Mimo wysiłku mam ogromną satysfakcję z niesienia pomocy innym.

Mam żonę i dwie córeczki. Jestem odpowiedzialny, ale faktycznie praca w straży wiąże się z ogromnym ryzykiem. Gdy jeździmy do pożarów trzeba bardzo uważać, a jednak na pierwszym miejscu nie jest ugaszenie ognia tylko wyciągnięcie z niego poszkodowanych.

Wchodzimy w butlach, a często powietrza nie starcza na tyle, na ile byśmy chcieli. Ryzykujemy zdrowiem, a czasem życie.

Najczęściej chodzi o poddasza, które są w fatalnym stanie. Nagle całe piętro może się oberwać, albo coś spaść ci na głowę. Nie da się też uniknąć poparzeń. Nasze rękawice są bardzo dobre, ale 3 lata temu też miałem sytuację, gdy mi zamokły i po dłuższym czasie na akcji, poparzyłem całe dłonie.

Na przykład, gdy jedziemy do topielca, ktoś musi wyciągnąć to ciało z wody. Policjant się patrzy, spisuje notatkę i czeka na prokuratora. Ratownik czeka, żeby stwierdzić zgon. A my nie mamy innego wyjścia, jak wejść po ciało do wody.

Czasami jest ono w samej bieliźnie, czasami skrępowane, a czasami rozrywa się w dłoniach. Tych obrazków nie da się wymazać z pamięci! To zostaje w głowie.

Teraz, gdy co kilka dni palą się wysypiska, jeździmy by ugasić śmieci. Zabezpieczamy teren i substancje, które mogłyby wybuchnąć. Ale jesteśmy też wzywani do powalonych po burzy drzew, czy dzieci, które biegając po podwórku stanęły na gwóźdź.

No a wielu z nas, tak jak ja, po godzinach bierze się jeszcze za prace dorywcze. Kładę gipsy, maluję, robię całą wykończeniówkę.

Po 7 latach w PSP zarabiam obecnie 3300 zł na rękę. Trochę dorobię na budowie, ale okazuje się, że to zbyt mało, żeby utrzymać rodzinę.

Dojazdy do pracy to 700-800 zł miesięcznie. Do tego opiekunka dla dziewczynek, gdy żona jest w pracy. Jedzenie, prąd, woda i tak dalej. Nie oczekuję limuzyny i luksusu, ale często nie stać nas nawet, żeby wyjść na pizzę. Sprzedałem dom i przenieśliśmy się do mieszkania 52 m2. Żenada.

Co tak bardzo zabolało, że zdecydował się pan napisać na platformę DziejeSię Wirtualnej Polski?

Przeczytałem, że komendant zarobił w ubiegłym roku ponad 260 tys. zł, a na koncie ma ponad milion złotych oszczędności. Do tego dwa mieszkania.

Nie żałuję mu kasy, niech ma. Ale mi brakuje na utrzymanie rodziny, a o rodzinę trzeba dbać.

• Strażak spod Warszawy prosił o zachowanie anonimowości, dlatego na potrzeby artykułu jego imię zostało zmienione, a nazwisko pominięte.