Start międzyplanetarnej sondy Venus Express

Sonda weszła na orbitę okołoziemską skąd, przy pomocy modułu silnikowego Fregat, zostanie skierowana na trajektorię w kierunku planety Wenus. W misji uczestniczą Polacy z Centrum Badań Kosmicznych PAN.

Pierwotnie sonda Venus Express Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) miała wyruszyć w kierunku Wenus 26 października. Rutynowe testy ujawniły jednak problem z osłoną termiczną rakiety Sojuz-FG. Misja została więc przełożona. ESA musiała wysłać sondę w kosmos do 20 listopada. Wtedy bowiem zamyka się tzw. "okno startowe", które dzięki korzystnemu układowi planet umożliwia najszybszą podróż na Wenus.

Sonda ma wejść na orbitę Wenus w kwietniu 2006 r., po 163 dniach lotu. W lipcu rozpocznie się naukowa część misji. Badania i pomiary zaplanowano na ok. 500 ziemskich dni, czyli zaledwie dwie doby wenusjańskie. Zgodnie z planami ESA misja ma zakończyć się pod koniec sierpnia 2007 r.

Na pokładzie Venus Express znajduje się siedem instrumentów naukowych. Wszystkie z nich zostały już sprawdzone w kosmosie - były już wykorzystywane w misjach Rosetta oraz Mars Express. Dzięki nim sonda przeprowadzi m.in. badania atmosfery Wenus, jej pola magnetycznego oraz radarowe badania warstw podpowierzchniowych.

Venus Express to pierwsza europejska misja na tę planetę. To także pierwsza sonda, która poleci w kierunku Wenus od roku 1989, kiedy to wystartował amerykański satelita Magellan - jego misja zakończyła się w 1994 r.

Polscy naukowcy z CBK PAN biorą udział w dwóch eksperymentach naukowych misji. Wspólnie z włoskimi partnerami skonstruowali jeden z siedmiu głównych instrumentów naukowych - Planetarny Fotospektrometr Fourierowski (PFS). Jego zadaniem będzie badanie atmosfery Wenus. Drugi rodzaj badań ma polegać na mapowaniu atmosfery i powierzchni Wenus.

Planeta Wenus - najbliższa sąsiadka Ziemi - była dotychczas badana przez 24 rosyjskie i amerykańskie sondy kosmiczne: 16 rosyjskich sond "Wenus", dwie "Wegi", trzy amerykańskie "Marinery". dwa "Pioniery" oraz przez "Magellana".

Do lat 50. XX wieku, ze względu na mniejszą od Ziemi odległość od Słońca, uważano Wenus za planetę, na której powierzchni miało istnieć coś w rodzaju tropikalnego raju. Przewrotnie okazało się jednak, że bardziej przypomina ona piekło, bowiem temperatura na je powierzchni sięga plus 500 st. C, a średnie ciśnienie wynosi aż 92 atmosfery. Wenus posiada bowiem bardzo gęstą atmosferę, którą odkryto już w 1761 r. obserwując przejście planety na tle tarczy słonecznej.