Ślubu nie było

Trzy lata temu dziewczyna z sąsiedniej wsi podstępem zaprowadziła syna Mazurowej do ołtarza. Powiedziała, że jest w ciąży, i jak to na wsi, klamka zapadła. Pozew z powodu wprowadzenia w błąd w celu wyłudzenia ślubu zredagowało Mazurowi profesjonalne biuro, bo nie wiedział, jak sprawę ugryźć, a test DNA potwierdził, że nie jest ojcem. Rozwód w toku. Właściwie nie rozwód, bo w Kościele katolickim rozwodów nie ma. Kościół stwierdza nieważność zawarcia małżeństwa.

Lubimy śluby przed ołtarzem bardziej niż nudne gmachy urzędów stanu cywilnego. Według Instytutu Statystyki Kościoła Katolickiego, od czasu ratyfikacji konkordatu wyłącznie w Kościele zawiera się ponad 80% małżeństw. 75% Polaków (w tym osoby niepraktykujące do 30. roku życia) deklaruje, że ważny jest dla nich właśnie ślub kościelny. Wzrasta też liczba stwierdzanych nieważności sakramentu. Na początku lat 80. do sądu metropolitalnego w Warszawie wpływało rocznie ok. 80 wniosków, dziś 600. Ks. Aleksander Sobczak, adiunkt na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza i sędzia Trybunału Metropolitalnego w Gnieźnie, przyznaje, że w ostatnich latach ta liczba wzrosła prawie o 100%, co nie wynika z tego, że jest coraz więcej nieważnych małżeństw, ale z większej świadomości wiernych, że niektóre mogą być nieważne.

Koszt "rozmontowania" sakramentu nie jest wysoki. W sądownictwie kościelnym stosowane jest: 10% miesięcznych dochodów albo kwota wyznaczona na zasadzie "co łaska" - zwykle od 400 do 700 zł za orzeczenie w pierwszej instancji, za drugą - ok. 500 zł (koszt tłumaczenia tekstów, powoływania biegłych, przyjazdu do parafii w celu zrobienia wywiadu itp.). Można wnioskować o rozłożenie na raty.