Rosyjskie "nie" dla ograniczenia sił konwencjonalnych
Rosyjskie moratorium na wykonywanie założeń traktatu CFE, to niedobry sygnał na arenie międzynarodowej - ocenił prof. Stanisław Koziej, emerytowany generał i b. wiceminister obrony.
Traktat CFE dotyczy ograniczenia sił konwencjonalnych w Europie. Moratorium na jego wykonanie podpisał prezydent Rosji Władimir Putin. Wcześniej decyzja została przyjęta przez rosyjski parlament, a 16 listopada przez Radę Federacji. Rosyjskie moratorium na wykonywanie zapisów traktatu CFE wchodzi w życie w nocy z 12 na 13 grudnia.
Według Kozieja, decyzja ta jest "szkodliwa dla bezpieczeństwa europejskiego" a moratorium może zaburzyć system "budowy zaufania" w Europie. Sprecyzował, iż zaufanie, które budował traktat, opierało się na procedurach "wzajemnych inspekcji, informowania się o potencjałach wojskowych oraz powiadamiania się o większych manewrach".
Zawieszenie procedur przewidzianych w traktacie "cofnie system przejrzystości wojskowej w Europie o ćwierć wieku" - uważa Koziej. Dodaje, że u źródeł wprowadzenia moratorium leży też "szersza wojna informacyjna, jaką Rosja prowadzi z Zachodem (...) zwłaszcza w stosunku do starań USA o instalację systemu obrony przeciwrakietowej w Europie".
Zdaniem generała, znaczenie przy podejmowaniu decyzji o wprowadzeniu moratorium miał również fakt pokazania "siły i zdecydowania władzy rosyjskiej w obliczu zbliżających się w Rosji wyborów parlamentarnych".
Myślę, że państwa należące do NATO poczynią jednak pewne kroki, aby odwieść Rosję od dłuższego utrzymywania moratorium - mówił Koziej. Przypomniał, że Rosja ratyfikowała wcześniej zmodyfikowaną wersję CFE z 1999 roku, natomiast państwa NATO wstrzymały się od ratyfikacji, żądając, by najpierw Moskwa wycofała wojska z byłych republik radzieckich - Mołdawii (Naddniestrze) i Gruzji.
Jak dodał generał, Rosjanie ostatnio przyśpieszyli wycofywanie swych żołnierzy z Gruzji i "ten gest powinien skłonić państwa zachodnie do wykonania jakiegoś ruchu w kierunku ratyfikacji" wersji z 1999 roku.
Traktat, ograniczający liczbę samolotów bojowych, czołgów i innej konwencjonalnej broni ciężkiej w Europie, został podpisany w 1990 roku i zmodyfikowany w 1999 roku, by uwzględnić zmiany, jakie zaszły po rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991 roku.