Reporterzy bez Granic: Polska jest złym uczniem UE
Podczas gdy kraje Europy Środkowej i Wschodniej łagodzą sankcje za zniesławienie, Polska trzyma się kurczowo prawodawstwa wrogiego wolności.
30 października polski Trybunał Konstytucyjny postanowił utrzymać obowiązywanie artykułu 212 polskiego kodeksu karnego w zakresie zniesławienia. Według tego artykułu „poniżenie w opinii publicznej lub pozbawienie zaufania” podlega karze do roku więzienia. Kara może być podwójna, jeśli do zniesławienia doszło za pośrednictwem mediów.
„Utrzymanie przez Trybunał obowiązywania artykułu 212 jest wyrazem braku zgody na ewolucję ustawodawstwa w dziedzinie wolności wypowiedzi. Podczas gdy kraje Europy Środkowej i Wschodniej depenalizują zniesławienie, Polska trzyma się kurczowo prawodawstwa wrogiego wolności. Niedawno Mołdawia, jak też Rumunia, zbliżyły swoje prawa do ustawodawstwa europejskiego. Polska, która pierwsza skorzystała z rozszerzenia Unii Europejskiej na wschód, pozostaje na pozycji złego ucznia UE w dziedzinie wolności prasy” – oświadczyli Reporterzy bez Granic.
Polski Trybunał Konstytucyjny przyznał, że wolność wypowiedzi „jest jedną z najważniejszych wartości państwa demokratycznego”, jednak według sędziów „godność i honor człowieka” mają pierwszeństwo. Tymczasem wiele międzynarodowych organizacji obrony praw człowieka wzywa do obalenia kar więzienia za wykroczenia prasowe. Są one sprzeczne z artykułem 10 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
W styczniu 2006 roku Andrzej Marek, redaktor naczelny tygodnika Wieści Polickie, poszedł do więzienia za krytykę urzędnika. Wykonanie jego kary zawieszono po dwóch dniach. Po decyzji Trybunału Konstytucyjnego dziennikarz może zostać ponownie uwięziony. „Wzywamy polski wymiar sprawiedliwości o nie stosowanie kary więzienia na podstawie artykułu 212. W przeciwnym wypadku artykuł ten może sparaliżować debatę publiczną w Polsce.” – dodali Reporterzy bez Granic.
Reporterzy bez Granic bronią uwięzionych dziennikarzy i wolności prasy na świecie, to jest prawa do informowania i bycia informowanym, zgodnie z artykułem 19 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Reporterzy bez Granic mają dziewięć sekcji narodowych (Niemcy, Austria, Belgia, Kanada, Hiszpania, Francja, Szwajcaria, Szwecja i Włochy), przedstawicielstwa w Abidżanie, Bangkoku, Londynie, Moskwie, Nowym Jorku, Tokio i Waszyngtonie oraz korespondentów w ponad stu dwudziestu krajach.