Religa zrealizował w pełni 3 z 10 punktów programu
Trzy z 10-punktowego programu naprawy ochrony zdrowia w Polsce udało się ministrowi zdrowia Zbigniewowi Relidze zrealizować w pełni i zakończyć przyjęciem przez parlament odpowiednich ustaw. Najważniejsze propozycje, dotyczące tworzenia sieci szpitali, tzw. koszyka świadczeń gwarantowanych i ubezpieczenia pielęgnacyjnego pozostały w fazie projektów.
W ostatnich dniach ukazał się raport podsumowujący działalność Zbigniewa Religi jako ministra zdrowia od listopada 2005 r.
Dziesięć priorytetów, na które wskazywał Religa, to: system ratownictwa medycznego, usprawnienie systemu ubezpieczenia zdrowotnego, finansowanie kosztów leczenia ofiar wypadków z OC, tworzenie sieci szpitali, "koszyka gwarantowanych świadczeń medycznych", systemu informacji w ochronie zdrowia, budowa nowego ustroju ochrony zdrowia, ubezpieczenie pielęgnacyjne, dobrowolne ubezpieczenia dodatkowe, włączenie Funduszu chorobowego do systemu ubezpieczeń zdrowotnych.
Uchwalono ustawę o ratownictwie medycznym (nowy system zaczął funkcjonować od stycznia tego roku) i ustawę pozwalającą na pokrywanie kosztów leczenia ofiar wypadków drogowych z ubezpieczenia OC sprawców. W celu usprawnienia systemu ubezpieczenia zdrowotnego resort przygotował, a Sejm uchwalił nowelizację ustawy o świadczeniach medycznych finansowanych ze środków publicznych, która m.in. wzmacnia nadzór ministra zdrowia nad NFZ.
Plany utworzenia sieci szpitali zakładające, że opieka szpitalna jest odzwierciedleniem potrzeb pacjentów z danego regionu, a nadliczbowe placówki przekształcone w zakłady opieki długoterminowej skończyły się przedłożeniem Sejmowi 20 lipca projektu ustawy.
Kolejna duża zmiana, tzw. koszyk gwarantowanych świadczeń medycznych, będący de facto listą wszystkich stosowanych procedur medycznych, bez ich wyceny, skończyła się na prezentacji kilku tomów efektów pracy wieloosobowego zespołu. Resort nie przedłożył w Sejmie projektu ustawy.
Także zapowiedź wprowadzenia dobrowolnych ubezpieczeń zdrowotnychubezpieczeń zdrowotnych (zgodnie z planem resortu miały wejść w życie w styczniu 2008 r.), z których finansowano by procedury nie ujęte w "koszyku" (ideą "koszyka" było bowiem określenie, które procedury są finansowane ze środków publicznych, a za które trzeba dopłacić) nie zakończyła się projektem ustawy. W styczniu 2007 przedstawiono założenia do projektu. Plany wprowadzenia ubezpieczenia pielęgnacyjnego płaconego obowiązkowo przez wszystkich pracujących na zapewnienie opieki osobom niezdolnym do samodzielnego życia i osobom w podeszłym wieku zakończyły się publiczną prezentacją projektu ustawy; jest on w fazie konsultacji społecznych.
W planach ministra Religi było wprowadzenie w życie zupełnie nowej ustawy o zakładach opieki zdrowotnej i całego pakietu innych ustaw systemowych: o prawach pacjenta, uprawnieniach pracowników medycznych, akredytacjach w ochronie zdrowia.
Jak czytamy w raporcie z działalności ministra Religi, który ukazał się w ostatnich dniach, nowa ustawa o zoz-ach miała m.in. zawierać zapisy o odpowiedzialności cywilnej za ewentualne szkody powstałe przy udzielaniu świadczeń medycznych, wprowadzać tzw. system konsultancki, umożliwiać szpitalom pobieranie opłaty za zapewnienie pacjentowi lepszych warunków (nie medycznych) czy możliwość przekształcenia zoz-ów w spółki prawa handlowego.
Raport obejmuje działalność ministra od listopada 2005 r. (jeszcze w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza) do końca września 2007 r. Wynika z niego, że w tym czasie nastąpił wzrost nakładów na ochronę zdrowia o ponad 10 mld zł, czyli o 26%. Mimo to - czytamy w raporcie - do osiągnięcia postulowanego przez środowiska medyczne 6 proc. PKB na ochronę zdrowia brakuje ok. 18,5 mld (obecnie nakłady na ochronę zdrowia wynoszą ok. 4,5% PKB). Minister Religa miał zamiar zwiększać wydatki przez przekazanie na zdrowie w 2008 r. równowartości 1,25% składki z Funduszu Pracy oraz stopniowe podnoszenie składki zdrowotnej z obecnych 9 do 13%.
W raporcie znajdują się także główne rekomendacje na najbliższy rok. Mówią one m.in. o kontynuowaniu procesu wzrostu nakładów na ochronę zdrowia, tak by w roku 2010 osiągnąć poziom 6% PKB, dążeniu do uchwalenia ustawy o sieci szpitali, skierowaniu do Sejmu projektu ustawy o koszyk świadczeń gwarantowanych i jednoczesnym kontynuowaniu prac nad ustaleniem wyceny procedur medycznych, skierowaniu do konsultacji społecznych projektu o ubezpieczeniach dodatkowych i dalszą pracą legislacyjną nad pakietem ustaw systemowych.