Publiczna służba zdrowia we Włoszech

Podstawową opiekę zdrowotną zapewnia około 50 tysięcy lekarzy rodzinnych, którzy podpisali umowy z lokalnymi jednostkami opieki zdrowotnej (Azienda Sanitaria Locale - ASL). Pacjenci z danego rejonu wybierają w ASL najbliższym miejsca zamieszkania własnego lekarza rodzinnego z listy zakontraktowanych lekarzy, którą dysponuje dana placówka. Lekarz rodzinny, który przepisuje recepty i wypisuje skierowania na wizyty i badania specjalistyczne, ma określoną liczbę pacjentów.

We Włoszech pacjenci mogą poddać się bezpłatnemu leczeniu w 1500 szpitalach publicznych. Działają też kliniki prywatne, w których leczenie i opieka lekarska są płatne. Ogółem we Włoszech w szpitalach publicznych i prywatnych jest 315 tysięcy łóżek.

W 2002 roku Włosi przedstawili w aptekach 451 milionów recept na bezpłatne leki, których koszty w całości pokrywa system powszechnej opieki zdrowotnej. Na liście bezpłatnych leków jest 4016 specyfików, uznanych za niezbędne środki farmakologiczne. Przepisują je lekarze rodzinni lub specjaliści na specjalnych blankietach powszechnego systemu opieki zdrowotnej. Za inne leki lub za leki wypisane na prywatnych receptach pacjent musi zapłacić pełną cenę.

W 11 regionach - w Piemoncie, Lombardii, Friuli i Wenecji Julijskiej, Lacjum, Ligurii, Molise, Górnej Adydze, Apulii, Kalabrii, na Sycylii i na Sardynii - władze regionalne wprowadziły dodatkowe opłaty za leki i badania specjalistyczne.

W przypadku opłat za leki przepisane na specjalnej recepcie dodatkowe koszty kształtują się w wysokości jednego lub dwóch euro. W przypadku badania specjalistycznego, przepisanego na specjalnej recepcie publicznej opieki zdrowotnej, opłata dodatkowa nie może przekraczać 36,15 euro. Niektóre badania specjalistyczne, jak na przykład badania w okresie ciąży, są bezpłatne.

Z dodatkowych opłat są zwolnione określone kategorie obywateli: dzieci do sześciu lat, osoby w podeszłym wieku, emeryci, bezrobotni i pacjenci cierpiący na około 60 chorób chronicznych lub przewlekłych oraz na około 300 tzw. chorób rzadkich, a także inwalidzi i osoby niepełnosprawne.

Bezpłatne badania specjalistyczne mogą być wykonywane w jednostkach publicznej służby zdrowia albo w jednostkach prywatnych, które podpisały kontrakty z publiczną służbą zdrowia na świadczenie określonych usług. W takim przypadku koszt "zakontraktowanego" badania w prywatnej jednostce jest taki sam, jak koszt tego badania w jednostce publicznej służby zdrowia.

Mimo że włoski system opieki zdrowotnej ocenia się jako jeden z lepszych w Europie - chociaż ustępuje na przykład francuskiemu - Włosi skarżą się na wielomiesięczny nieraz okres oczekiwania na badania czy leczenie specjalistyczne i wyrażają niezadowolenie z konieczności ponoszenia opłat dodatkowych w niektórych regionach.

Minister zdrowia Girolamo Sirchia podkreśla, że środki z budżetu państwa, przeznaczone na opiekę zdrowotną, są niewystarczające i proponuje powrót do obowiązującego przed 1998 rokiem systemu opłat dodatkowych w skali całych Włoch.

Anna Kowalewska